H εικόνα μιας οικολογικής κατοικίας διαφοροποιείται σημαντικά ανάλογα με την περιοχή, το κλίμα, τους φυσικούς διαθέσιμους πόρους, τα οικονομικά στοιχεία, την κουλτούρα και τις τοπικές παραδόσεις. Πρωτοπόροι σχεδιαστές βιοκλιματικών κατοικιών, οπαδοί της οικολογικής κατοικίας συνεπαρμένοι από την υψηλή τεχνολογία ή υιοθετώντας μια ορθολογική αρχιτεκτονική, αναζητούν την ισορροπία μεταξύ της παράδοσης και του μοντερνισμού και βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους.
Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζεται ένα πανόραμα των σύγχρονων τάσεων με παραδείγματα από όλον τον κόσμο: Αμερική (Βραζιλία, Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες), Ασία (Κίνα, Ινδία), Αυστραλία και Ευρώπη (Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ελβετία).
Κύριες κατοικίες ή εξοχικές, μερικές από αυτές χαρακτηρίζονται οικολογικές λόγω της αρμονικής ενσωμάτωσης τους στον περιβάλλοντα χώρο και της εφαρμογής παθητικών συστημάτων με σκοπό την εκμετάλλευση των ηλιακών κερδών και του φυσικού αερισμού. Άλλες είναι εντελώς αυτόνομες σε νερό και ενέργεια, χάρη στην εγκατάσταση επιτηδευμένων τεχνολογικών συστημάτων. Οι κατοικίες που αναφέρονται στο βιβλίο αυτό, είναι κατασκευασμένες από συμπυκνωμένο εδαφικό υλικό, ξύλο, γυαλί, μέταλλο, πέτρα, τούβλα, δεμάτια από άχυρα και σάκους με άμμο, ενώ συχνά η κατασκευή τους πραγματοποιείται με συνδυασμό περισσότερων εκ των προαναφερόμενων υλικών. Οι κατοικίες βρίσκονται στο φυσικό ή αστικό περιβάλλον, πολλές από αυτές συνδυάζουν το χώρο κατοικίας με το χώρο εργασίας, περιορίζοντας έτσι τις μετακινήσεις και τη συνεπαγόμενη μόλυνση. Η μεγιστοποίηση της πυκνότητας κατοίκησης, θεμελιώδες ζήτημα για το μέλλον, επίσης προσεγγίζεται σε πλήθος παραδειγμάτων: κατοικίες με μεσοτοιχία και ανακατασκευή υπαρχουσών κατοικιών που ανήκουν στο αστικό περιβάλλον.
Αρχιτέκτων και δημοσιογράφος, η Dominique Gauzin - Muller είναι συνεργάτης σε πολλές εκδόσεις βιβλίων και ευρωπαϊκών περιοδικών με αντικείμενο την κατοικία: "Αrchitecture interieure cree", "L' architecture naturale", "D' architectures", "Detail. Deutsche Bauzeitung", "Le moniteur des traveaux publics et du batiment", "Sequences bois", "Techniques et architecture"... Παθιασμένη με την αρχιτεκτονική με ξύλο και την οικολογία, αναπτύσσει αυτά τα θέματα στη Σχολή Αρχιτεκτονικής της Nancy, στην οποία είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια, σε διάφορα άρθρα και σε συνέδρια στη Γαλλία και στο εξωτερικό. Το 1990 δημοσίευσε στις εκδόσεις Moniteur το "Le bois dans la construction", το 1999 το "Construire avec le bois", το 2001 το L' architecture ecologique και το 2003 το 25 maisons en bois.
