Οι σκοτεινές διαδρομές της γεωργικής πολιτικής
Η βαθιά γνώση του αντικειμένου, που πραγματεύεται η παρούσα μελέτη, προέρχεται από τις προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα, που απέκτησε από την αρχή των συζητήσεων, που αναπτύχθηκαν στο Υπουργείο Γεωργίας, για την προσχώρηση στην Ε.Ο.Κ. (Ε.Ε.) και για όλη την περίοδο 1962-1999, από τη στενή επαφή με τα γεγονότα και τα ντοκουμέντα των διαδικασιών και επί πλέον από τη μακρόχρονη, πάνω από 60 χρόνια, θητεία του, δίπλα στον αγρότη και την εφαρμογή της αντίστοιχης γεωργικής πολιτικής στη χώρα μας.
Ο Σπύρος Χρ. Σελιανίτης γεννήθηκε στις Θεσπιές Θηβών το 1912 από γονείς μικρούς γεωργοκτηνοτρόφους. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση, στη Θήβα τη Γυμνασιακή και τη Γεωπονική στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών, από την οποία απεφοίτησε το 1936.
Με δύο υποτροφίες του Υπουργείου Γεωργίας και του Ιδρύματος Υποτροφιών Fulbright, μετεκπαιδεύτηκε σε Πανεπιστήμια των Η.Π.Α. (Cornell και Pensilvania) στις εφαρμογές και τη γεωργική εκπαίδευση.
Ανακηρύχθηκε διδάκτορας των Γεωπονικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1964. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών έπαινος για τη μελέτη του: "Περί της καθόλου εξυψώσεως του επαγγελματικού επιπέδου του Έλληνος αγρότου".
Το 1940 διορίστηκε στο Υπουργείο Γεωργίας και υπηρέτησε στην κατοχή Κοινοτικός αρχικά και έπειτα Επαρχιακός Γεωπόνος Λειβαδιάς μέχρι το 1943. Την εποχή αυτή εντάχθηκε στο Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Κ.Ε.), που ήταν ένα από τα κόμματα, που ίδρυσαν το Ε.Α.Μ.
Μετά την απελευθέρωση τοποθετήθηκε στον Ασπρόπυργο Αττικής και το 1947 Επαρχιακός Γεωπόνος Τροιζηνίας (Πόρος) για την αποδεικτική εφαμογή (Pilot) πρότυπου ταχύρρυθμου συστήματος εξωσχολικής γεωργικής εκπαίδευσης όλων των κατηγοριών του αγροτικού πληθυσμού.
Το 1952 μετατέθηκε στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας στη Διεύθυνση Γεωργικών Εφαρμογών και Εκπαίδευσης. Με τη Θ΄ Συντακτική Πράξη απολύθηκε (1967) από τη δικτατορία, η οποία διέκοψε και την επί Υφηγεσία διαδικασία.
Μετά τη μεταπολίτευση επανήλθε στην Υπηρεσία του και τοποθετήθηκε Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Γεωργικών Εφαρμογών και Εκπαίδευσης του Υπουργείου Γεωργίας.
Από τα φοιτητικά του χρόνια και σ' όλη την υπαλληλική του σταδιοδρομία μετείχε στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των Γεωπόνων και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.).
Συνταξιοδοτήθηκε το 1976 με την αναγνώριση της διατήρησης του τίτλου του Επίτιμου Διευθυντή της Διεύθυνσης Γεωργικών Εφαρμογών και Εκπαίδευσης.
Έπειτα από συμφωνία της Ελληνικής κυβέρνησης Καραμανλή με την κυβέρνηση της Μάλτας του σοσιαλιστή Μιντώφ εργάστηκε ως Γεωργικός Σύμβουλός της για 2 περίπου έτη (1979-1980) με δαπάνες του Ελληνικού κράτους.
Έλαβε μέρος σε διεθνής Συνέδρια, που οργανώθηκαν τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.
Έχει συγγράψει αριθμό βιβλίων της ειδικότητάς του, που εξέδωσε το Υπουργείο Γεωργίας. Μετέφρασε εργασία του Κινέζου Κοινωνιολόγου του FAO Hsin Pao Yang, με τον τίτλο: Fact finding with rural people, με ελληνικό τίτλο: "Οδηγός διεξαγωγής ερευνών στις αγροτικές περιοχές".
Έχουν δημοσιευθεί μελέτες-άρθρα του με γεωργοκοινωνικό περιεχόμενο, τόσο σε διεθνή περιοδικά - π.χ. Ο.Ο.Σ.Α., U.N.E.S.C.O, - όσο και σε επιστημονικά, τεχνικά και οικονομικά περιοδικά και εφημερίδες των Αθηνών και της υπαίθρου, για ευρύ φάσμα προβλημάτων, ιδιαίτερα σχετιζόμενων με τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την προσχώρηση στην Ε.Ο.Κ.
Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Προγραμματισμού και Προβολής Αγροτικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Π.Π.Α.Π.), η οποία εκδίδει από το 1975 το μηνιαίο περιοδικό "Αγροτική Αναγέννηση".
Στη Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (Α.Κ.Ε.) - (1983), εκλέχθηκε παμψηφεί Γενικός Γραμματέας του. Επανεκλέχθηκε επίσης ομόφωνα Γ. Γ. του Προοδευτικού Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (Π.Α.Κ.Ε.)..
