Ο Αλλάχ δεν είναι υποχρεωμένος
[...] Όνομά μου Μπιραχίμα. Θα μπορούσα να 'μαι ένα παιδί σαν όλα τα άλλα (δέκα ή δώδεκα χρονών, ανάλογα), αν είχα γεννηθεί οπουδήποτε αλλού πέρα απ' αυτή τη διαολεμένη χώρα της Αφρικής. Ο πατέρας μου όμως πέθανε. Και η μητέρα μου πέθανε κι αυτή. Έτσι έφυγα κι εγώ για να πάω να βρω τη θεία μου τη Μαχάν, που ήταν πια η κηδεμόνας μου. Από οχυρωμένα στρατόπεδα σε πολιορκημένες πόλεις, από συμμορία σε συμμορία μεγαλολήσταρχων, σκότωσα κάμποσους ανθρώπους με το καλάσνικόφ μου. Δεν ξέρω αν το 'κανα κέφι.
Ο Αμαντού Κουρουμά γεννήθηκε το 1927 στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Μετά τα σχολικά του χρόνια στο Μάλι, πολέμησε στις τάξεις του γαλλικού στρατού στην Ινδοκίνα. Έπειτα πήγε στη Γαλλία, όπου σπούδασε θετικές επιστήμες. Το 1960 η ανεξαρτησία της Ακτής του Ελεφαντοστού επισπεύδει την επιστροφή του στη χώρα του. Η άνοδος της δικτατορίας, όμως, τον αναγκάζει να εγκαταλείψει ξανά την πατρίδα του και να καταφύγει στην Αλγερία. Εκεί ο Κουρουμά αρχίζει να ασχολείται με το γράψιμο, ανακαλύπτοντας σ’ αυτό μια καινούργια πατρίδα, μια πατρίδα που κανείς δεν μπορεί να του στερήσει. Από το πρώτο του μυθιστόρημα, "Les soleils des independances" (1970), αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της αφρικανικής ηπείρου. Για το βιβλίο του "Ο Αλλάχ δεν είναι υποχρεωμένος" έχει τιμηθεί με τα βραβεία Renaudot και Goncourt des lyceens
