Ο μαθητής μου ο Αλέξανδρος
342 π.Χ.: Ο Αριστοτέλης αρχικά δεν δείχνει την αναμενόμενη προθυμία να παραμερίσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες για να αναλάβει ως μαθητή του τον Αλέξανδρο, τον αντάρτη γιο του παιδικού του φίλου, του βασιλιά Φίλιππου. Σύντομα, όμως, ο φιλόσοφος συνειδητοποιεί ότι είναι αληθινή πρόκληση το να διδάσκει αυτόν τον γοητευτικό, απρόβλεπτο νεαρό -διάδοχο του θρόνου της Μακεδονίας, ο οποίος από μικρός ρίχτηκε στο πεδίο των μαχών- εν μέσω των καταχθόνιων δολοπλοκιών της αυλής του Φίλιππου.