Ο ξανθός Έκμπερτ. Το Ρούνενμπεργκ
Βαθιά επηρεασμένες από τους σκοτεινούς γερμανικούς μύθους του Μεσαίωνα, οι δύο αριστουργηματικές νουβέλες του Τηκ διατηρούν μεν το θαυμαστό ύφος του δημώδους παραμυθιού, χωρίς όμως η έκβαση τους να οδηγεί στη λύτρωση των ηρώων: οι μυστηριώδεις και απόκοσμοι ήρωες του Τηκ οδηγούνται διαδοχικά μέσα από την εφήμερη ευτυχία, τον πόνο της απώλειας, την προσωπική φθορά και τη φρίκη στη βέβαιη παραφροσύνη και στο θάνατο.
Πολυγραφότατος και πολυταξιδεμένος, ο Λούντβιχ Τηκ (1773-1853) ανήκει στις κορυφαίες λογοτεχνικές μορφές του γερμανικού ρομαντισμού, τον οποίο, ωστόσο, δεν δίστασε αργότερα να εγκαταλείψει χάριν του ρεαλισμού. Πέρα όμως από τη λογοτεχνική αξία του προσωπικού του έργου, συνεισέφερε σημαντικά στα γερμανικά γράμματα ως μελετητής μεσαιωνικών χειρογράφων, ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Βασιλικού θεάτρου της Δρέσδης και του Βερολίνου, ως επιμελητής της έκδοσης του έργου συγχρόνων του δημιουργών, όπως ο Κλάιστ, ο Λεντς και ο Νοβάλις, ενώ ασχολήθηκε εις βάθος με τον Σαίξπηρ, μεταφράζοντας το σύνολο του έργου του.
Ιδρυτικό στέλεχος του περίφημου "Κύκλου της Ιένας", ο Τηκ αποτύπωσε στο έργο του τις επιταγές του πρώιμου ρομαντισμού, αποτελώντας για τη λογοτεχνία -όπως άλλωστε και ο Νοβάλις- ό,τι οι αδελφοί Σλέγκελ και ο Φίχτε για τη θεωρία και τη φιλοσοφία του ρομαντισμού, αντίστοιχα.
RELATED
4 νουβέλες
Αφηνιασμένο άλογο
Η Μαρκησία Ο
Κλάιν και Βάγκνερ
Λούντβιχ
