Ο συμπαντικός χορός στην Οδύσσεια του Ν. Καζαντζάκη

Αίγυπτος: Στη φυλακή ο Οδυσσέας σκαλίζει «τη Μάσκα». Στις πρώτες πρώτες λάμψεις της αυγής με υπομονή αρχινίζει να πελεκάει το κούτσουρο βαθιά χωρίς να τρέμει η χέρα. Πρίμος φυσούσε απάνωθέ του ο νους, τινάζουνταν οι σκίζες, σπιθόπετρα το μέγα καύκαλο, πηγάδια οι δυο λαμπήθρες, το μέτωπο κατσάβραχος γκρεμός, μαύρη σπηλιά το στόμα και στρούφιζαν τα χείλια κρεμαστά και δρακοχαχαρίζαν. Τη φλέβα του άνοιξε ο γονιός, του βάφει κόκκινα τα χείλια, πλατιά του απλώνει αιμάτου δαχτυλιά, δυο φρύδια του χαράζει και στούμπωσε με βώλους γης τα δυο πηγάδια του τα μάτια. Αλάφρωσε, το στήθος άδειασε, γαλήνεψεν ο νους του· μακριάθε συντηράει το μέγα γιο και τον ποκαμαρώνει -το γιο, τον κύρη, τον παππού κι όλου του σπλάχνου του τη ρίζα. Άγριος σκοπός και λόγια ασύγκλωστα πηδούν στο λάρυγγά του. [...]