Περικλής Γιαννόπουλος
Στη ζωή του Περικλή Γιαννόπουλου έβρεχε διαρκώς. Είχε γεννηθεί σε μια πόλη υγρή, την Πάτρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του, έγινε ένας τσακισμένος άνθρωπος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει παντού στον κόσμο γι' αυτόν. Βιαζόταν -όχι πως τον ένοιαζε πια η βροχή που τον είχε μουλιάσει. Τα βράδια πνιγόταν στα δάκρυά του. Το έδαφος είχε γίνει ολισθηρό. Βούλιαζε! Η θλίψη φαίνεται πως είναι υγρή. Καθόταν στο στενό του γραφείο και κοίταζε τα χέρια του. Λευκά, με καλοκομμένα νύχια, μακριά δάχτυλα. Κοίταξε την παλάμη του. Τη γραμμή της ζωής. Θαύμασε την ομορφιά της. Ερωτεύτηκε την οσμή της.
Ο Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Είναι δηµοσιογράφος και συγγραφέας. Συνεργάστηκε για µια πενταετία µε την εφηµερίδα Η Εποχή (όπου διατηρούσε τη στήλη "Περίτεχνα" και έφτιαχνε σκίτσα) και µε το περιοδικό Στίγµα από την ίδρυσή του ως την αναστολή της έκδοσής του (2000-2010). Υπήρξε σύµβουλος του Πολιτισµικού Οργανισµού του Δήµου Αθηναίων (1998-2002) µε τη "Συµπαράταξη για την Αθήνα". Δηµοσίευσε βιβλιοκριτικές στην Καθηµερινή και τη Νέα Εστία. Παρουσίασε στο Γ΄ πρόγραµµα της ΕΡΑ εκποµπές µε ελληνική µελοποιηµένη ποίηση (2001-2002). Αρθρογράφησε στη Γαλέρα (2007-2010). Δηµοσίευε στο περιοδικό Ιστορία εικονογραφηµένη. Εξέδωσε µια µονογραφία για τον Περικλή Γιαννόπουλο ("Πορτρέτο που κάηκε στο φως", εκδόσεις Ηλέκτρα, 2007). Συνεργάζεται µε το περιοδικό δρόµου Σχεδία. Διαχειρίζεται την ιστοσελίδα strovilos.gr
RELATED
Ο Άγιος του αιώνα μας
Ο ασυμβίβαστος
Ο άφθορος Άγιος Διονύσιος
Ο επαναστάτης Marlon Brando
Οι 100
Οι δαιμονισμένοι της αχιβάδας
