Πώς πέθανες;

Είπε γέρων! Τον θάνατο τον έχει ο κάθε άνθρωπος μέσα στην τσέπη του. Δεν τον βλέπει, δεν τον αισθάνεται, όπως δεν βλέπη την σκιά του, όταν ένα πρωινό βαδίζει προς ανατολάς. Τον βλέπει όμως, όπως βλέπη την σκιά του, όταν το απόγευμα βαδίζη προς ανατολάς. Τον βλέπει και το πρωί βαδίζοντας προς ανατολάς, όταν ακούση έναν εκκωφαντικό θόρυβο πίσω του. Τον βλέπει, τον αισθάνεται κοντά του και προσπαθεί να τον περιφρονήση, όπως προσπαθή να πατήση την σκιά του ο άνθρωπος το μεσημέρι. Τοιουτοτρόπως, επειδή δεν ξέρουμε αν θα δούμε την δύσι του ηλίου, διότι πολλούς εκκωφαντικούς θορύβους παράγουν τα διάφορα μηχανήματα, ας ετοιμαζόμαστε κάθε στιγμή με την καλή περιέργεια, για εκείνο το μεγάλο ταξείδι που ξεκινήσαμε ένα ωραίο πρωινό, διότι δεν γνωρίζουμε αν θα φθάσουμε στο δείλι.