Ο Χριστόφορος Περραιβός (1773-1863) ήταν ο μοναδικός από τους συλληφθέντες συντρόφους του Ρήγα που κατόρθωσε να αφεθεί ελεύθερος, προβάλλοντας την γαλλική υπηκοότητά του. Ο Περραιβός κατέφυγε στις αρχές του 1798 στη γαλλοκρατούμενη Κέρκυρα, όπου ανατύπωσε τον "Θούριο", και εν συνεχεία έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 στη Στερεά. Το 1836 ο Περραιβός δημοσίευσε τα "Πολεμικά Απομνημονεύματά" του και το 1857 την "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας" (βλέπε Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών αρ. 230). Η βιογραφία του Ρήγα (1757-1798), του "πρωτομάρτυρος της ελληνικής ελευθερίας", είναι το ώριμο έργο του Περραιβού, όπου εξιστορεί τον βίο και εξηγεί τα ιδεώδη του λαμπρού εθνεγέρτη, τον οποίο γνώριζε καλά όσο κανείς άλλος. Στη βιογραφία αναδημοσιεύεται ο "Θούριος" και εξηγείται από τον συγγραφέα η διάσωση του έργου του Ρήγα. Στο τέλος του βιβλίο ο Περραιβός κάνει σύντομη αναφορά σε παλαιότερες απελευθερωτικές προσπάθειες του έθνους, από τον Διονύσιο Σκυλόσοφο και τον Κοσμά τον Αιτωλό.
Ο Χριστόφορος Περραιβός (1774 - 1863) υπήρξε σύντροφος του Ρήγα Φεραίου. Φιλικός, μεγάλος πρωτεργάτης και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και συγγραφέας ιστορικών έργων. Το 1823 χρημάτισε για ένα διάστημα υπουργός πολέμου και το 1825 έγινε στρατηγός.
