Τα παγωμένα βάθη

Ο William Wilkie Collins, συγγραφέας των πρώτων αστυνομικών ιστοριών στα αγγλικά, γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1824. Ήταν γιoς του τοπιογράφου William Collins και πήρε το όνομά του από τον ζωγράφο-νονό του, David Wilkie. Σπούδασε νομικά στο Λονδίνο, αν και δεν επρόκειτο να ασκήσει ποτέ τη δικηγορία, και δοκίμασε για λίγο την τύχη του στη ζωγραφική. Από το 1848 άρχισε να γράφει άρθρα και ιστορίες, που πολλά δημοσιεύθηκαν ανώνυμα, και το μυθιστόρημα περιπέτειας "Ιολάνι", που ανακαλύφθηκε και δημοσιεύθηκε, για πρώτη φορά, το 1999. Η βιογραφία του πατέρα του ήταν το πρώτο σημαντικό έργο του που εκδόθηκε και τού έδωσε το κουράγιο να αφοσιωθεί στη γραφή. Ακολούθησε το ιστορικό μυθιστόρημα "Antonina or The Fall of Rome" ("Αντονίνα ή η πτώση της Ρώμης", 1850), που σημείωσε εκδοτική επιτυχία. Το έργο προκάλεσε το ενδιαφέρον του Κάρολου Ντίκενς, που έγινε στενός φίλος του και τον βοήθησε να ανεβάσει στο θέατρο δύο μελοδράματα, το "Lighthouse" (1855) και το "The Frozen Deep" (1857). Δημοσίευσε, επίσης, πολλά έργα του σε συνέχειες στα περιοδικά του Ντίκενς "Household Words" και "All the Year Round". Ο Κόλλινς υπήρξε πρωτοπόρος συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου και αγωνίας. Ωστόσο, το έργο που τον έκανε διάσημο ήταν το "The Woman in White" ("Η γυναίκα με τα άσπρα", 1860), και η καθιέρωση της συγκινησιακής λογοτεχνίας. Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν επίσης τα μυθιστορήματά του "No Name" ("Χωρίς όνομα", 1863), "Armadale" (1866) και "The Moonstone" ("Η φεγγαρόπετρα", 1868). Το τελευταίο το υπαγόρευσε, στο μεγαλύτερο μέρος του, από το κρεβάτι, υποφέροντας από αρθρίτιδα. Σε μεγαλύτερη ηλικία εθίστηκε στο όπιο και τα μυθιστορήματα που έγραψε μεταξύ 1870 και 1889, θεωρούνται υποδεέστερα των προηγούμενων. Πέθανε το 1889.