Παιδεία είναι το ξύπνημα στην περιοχή της απεριόριστης και ανυποχώρητης νοσταλγίας του είναι και του όλου των όντων των εφήμερων και ανυπάρκτων. Παιδεία είναι να κατοικείς στα όρια του χώρου και του χρόνου αναμένοντας όλα τα χαμένα και ανύπαρκτα, αυτά για τα οποία κανείς "λογικός" και καθώς πρέπει άνθρωπος δεν νοιάζεται. Παιδεία σημαίνει να μπορείς να ακούς όλο το βουβό κλάμα του κόσμου του εφήμερου και του περιβάλλοντος, αφήνοντας στην άκρη τη δική σου θλίψη ή χαρά. Παιδεία σημαίνει να θλίβεσαι για τον άλλο, τον κάθε άλλον, τον όλο Άλλον.
Παιδεία είναι το ξύπνημα στην περιοχή της απεριόριστης και ανυποχώρητης νοσταλγίας του είναι και του όλου των όντων των εφήμερων και ανυπάρκτων. Παιδεία είναι να κατοικείς στα όρια του χώρου και του χρόνου αναμένοντας όλα τα χαμένα και ανύπαρκτα, αυτά για τα οποία κανείς "λογικός" και καθώς πρέπει άνθρωπος δεν νοιάζεται. Παιδεία σημαίνει να μπορείς να ακούς όλο το βουβό κλάμα του κόσμου του εφήμερου και του περιβάλλοντος, αφήνοντας στην άκρη τη δική σου θλίψη ή χαρά. Παιδεία σημαίνει να θλίβεσαι για τον άλλο, τον κάθε άλλον, τον όλο Άλλον. Παιδεία σημαίνει να ζεις και να αγαπάς, να πεθαίνεις και να αγαπάς και, αν ξαναγεννηθείς, πάλι να αγαπάς. Παιδεία σημαίνει να τα θέλεις όλα, να τα παντρεύεσαι όλα, να πάσχεις για όλα και να μην τα λησμονάς.
Ο Γεώργιος Π. Παύλος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Δ.Π.Θ. όπου διδάσκει φυσική και φιλοσοφία. Μέσα από το επιστημονικό και φιλοσοφικό του έργο, αλλά και την ακαδημαϊκή και κοινωνική του προσφορά, αναζητά μια σύγχρονη σύνθεση επιστήμης, φιλοσοφίας και ζωής. Η επιστήμη και η φιλοσοφία τόσο στο βιβλίο του "Τοπίο μυστικό" όσο και σε άλλα έργα του, από αντίπαλες λειτουργίες καθίστανται συμμέτοχοι μιας εξ' αρχής ανίχνευσης και συνάντησης του πάνυ ακριβούς μέσα στον κόσμο και μέσα στον άνθρωπο. Άλλα έργα του είναι: "Νόστος ασύμμετρος προσώπου" (2 τόμοι), "Το φως και το ταξείδι".
