Χαμένο και ξεχασμένο για δεκαέξι αιώνες, το Ευαγγέλιο της Μαρίας Μαγδαληνής ανακαλύφθηκε τυχαία το 1896 από έναν Γερμανό καθηγητή αλλά παρέμεινε στη λήθη και την καταστροφική φθορά του χρόνου μέχρι το 1945, λόγω του ανατρεπτικού περιεχομένου του. Ακόμα κι όταν ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο τα πολύτιμα χειρόγραφα της βιβλιοθήκης του Ναγκ Χαμάντι και ήρθε στο φως το τρίτο -και σημαντικότερο- απόσπασμα του, το Ευαγγέλιο δεν επανεκτιμήθηκε με βάση τα νέα στοιχεία από την επιστημονική κοινότητα. Μέχρι σήμερα συγκαταλέγεται στα λεγόμενα Απόκρυφα Ευαγγέλια, θεωρείται Αιρετικό κείμενο από την Εκκλησία αλλά ουδείς πλέον αμφισβητεί την
αυθεντικότητα του.
Και οι τρείς πάπυροι, που περιέχουν διαφορετικά αποσπάσματα του Ευαγγελίου, έχουν υποβληθεί σε εξονυχιστικούς εργαστηριακούς ελέγχους, προκειμένου να διαπιστωθεί η γνησιότητα τους και να εξακριβωθεί η πραγματική τους ηλικία, με την μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης των χειρογράφων. Τα αποτελέσματα των ελέγχων επιβεβαιώνουν όλες οι επιστημονικές μελέτες από επιφανείς ερευνητές και επιστήμονες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Γερμανία, το Ισραήλ, την Αυστρία, την Αίγυπτο και την Μεγ. Βρετανία. Η προέλευση του έχει διασταυρωθεί διαδοχικά και με πολλαπλούς τρόπους ενώ η ιστορική και θρησκευτική του αξία είναι αποδεδειγμένα πλέον τεράστια.
