[...]Επειδή κανείς σήμερα δεν αμφισβητεί την ιστορικότητα του Ιησού, οι σοβαρές αντιρρήσεις περιορίζονται στην άρνηση της θεότητας του Χριστού δηλαδή σε θέματα δογματικά και Πίστεως, που από τη φύση τους εκφεύγουν της ιστορικής έρευνας. Κυρίως όμως σε δευτερεύοντα θέματα όπως οι αντικρουόμενες καταγραφές των Ευαγγελιστών ή των διορθωτών τους γραφέων του 4oυ αιώνα μ.Χ. καθώς και ποιοι Απόστολοι μαρτύρησαν, πώς, πότε, πού και προπαντός για ποια αιτία. (Εδώ τη μεγαλύτερη σύγχυση τη δημιουργούν πλήθος θρύλων και παραδόσεων).
Ιδιαίτερη τέλος σημασία θα δοθεί και στις γριφώδεις προτροπές ορισμένων Πατέρων της Δυτικής Εκκλησίας όπως: "Πίστευε και μη ερεύνα" την Ιστορία αλλά μόνο τις Γραφές. Τούτο κατά τους αμφισβητίες προδίδει ομολογία ότι η Ιστορία δεν δικαιώνει τον Χριστιανισμό και αποτελεί σχετική απερισκεψία των αρχιερέων. Μήπως όμως αποτελεί άσκηση ιδιοτελούς πολιτικής αυτών; Μήπως επιμένουν να ερμηνεύουν κατά το δοκούν εκτός των θεολογικών, που είναι η αρμοδιότητά τους, και τα σχετικά ιστορικά γεγονότα ή να πλάθουν Ιστορία; Χωρίς να έχουν κανένα Ιστορικό π.χ. στοιχείο, αποφαίνονται ότι ο Απόστολος Πέτρος μαρτύρησε στη Ρώμη και επειδή υποδείχθηκε ως διάδοχος του Ιησού (;) από Εκείνον, άρα και οι διάδοχοι αυτού "Πάπαι" έχουν τα Πρωτεία έναντι όλων των αρχιερέων του Οικουμενικού Χριστιανισμού.
Πρέπει να ομολογήσω ότι από την παραπάνω συζήτηση πέρασε σε εμένα ένας σοβαρός προβληματισμός από την παθητικότητα του "νέου και μορφωμένου" φοιτητή αλλά και από την μαχητικότητα του "αντιρρησία" συμφοιτητή του, που με αλλεπάλληλα, καθώς φαίνεται, επιχειρήματα προσπάθησε να αμφισβητήσει τη γνησιότητα βασικών στοιχείων που θεμελιώνουν την πίστη μας και να αποθαρρύνει τον έξυπνο, κατά τα άλλα, φίλο μας εκβάλλοντάς τον από τη συζήτηση. 'Ηταν άραγε τα επιχειρήματά του τόσο σοβαρά;
Με τις σκέψεις αυτές άρχισα το ψάξιμο, διστακτικά στην αρχή, περισσότερο συστηματικά κατόπιν σε κείμενα και πηγές ιστορικές και εκκλησιαστικές αναζητώντας τη δική μου αλήθεια μέσα από ένα πλήθος υποστηρικτών και αντιρρησιών. Αυτονόητες είναι βέβαια οι δυσκολίες στη διερεύνηση αυτή ενός ανθρώπου που για πρώτη φορά ασχολείται με ένα θέμα συζήτησης είκοσι αιώνων..
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη δική μου άποψη και μαρτυρία, χωρίς τη διεκδίκηση περγαμηνών, πάνω στην επιχειρηματολογία γνωστών αμφισβητιών με βασική αναφορά στον πλέον πρόσφατο ιστορικό Rombert Ambelain όχι μόνο αντιρρησία, αλλά και σαρκαστή βασικών στοιχείων του δόγματος της Χριστιανικής μας Πίστης.
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
