Το μέλλον της εκπαίδευσης
Οι περισσότερες σχολικές αποτυχίες δεν οφείλονται τόσο στις δυσκολίες της ύλης που διδάσκεται στα παιδιά όσο στον τρόπο της διδασκαλίας. Σ' αυτά τα δύο δοκίμια ο Πιαζέ αναπτύσσει τις βασικές απόψεις του πάνω στα θέματα της εκπαίδευσης και δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει πως ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι να παρέχει έτοιμες γνώσεις αλλά να παροτρύνει την αυτόνομη σκέψη του παιδιού. Γιατί η κατανόηση σαν προϋπόθεση της μάθησης είναι πάνω απ' όλα επινόηση, ανακάλυψη, εφεύρεση από το ίδιο το παιδί.
Ο Ζαν Πιαζέ (1896-1980) γεννήθηκε στο Neuchatel της Ελβετίας το 1896. Η συμβολή του στη φιλοσοφία, τη βιολογία, την επιστημολογία και ιδιαίτερα την παιδοψυχολογία του 20ού αιώνα είναι κατά γενική παραδοχή τεράστια. Ο Πιαζέ αντιμετώπισε το παιδί σαν κάτι διαφορετικό και τόνισε τη διαφορά ανάμεσα στον κόσμο του παιδιού και τον κόσμο του ενηλίκου. Έργα του: "Γλώσσα και σκέψη στο παιδί", "Η γέννηση της νόησης στο παιδί", "Η οικοδόμηση του πραγματικού στο παιδί", "Η ψυχολογία της νόησης", κ.ά.
RELATED
Υπερμέσα στην εκπαίδευση
Το δίκαιο των μαθητών
Σχολείο και θρησκεία
Οι εκπαιδευτικοί
Μύθοι και εκπαίδευση
Κοινωνία χωρίς σχολεία