Η εργασία αυτή διερευνά την συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος και την διαλεκτική σχέση πολιτικής και οικονομίας και αναλύει την πορεία διακυβέρνησης που οδήγησε την κοινωνία και την οικονομία σε αδιέξοδο.
Επιχειρεί να αναδείξει τα ελλείμματα, της πολιτικής διαχείρισης της ανάπτυξης και υποστηρίζει την αναγκαιότητα αλλαγής φιλοσοφίας της ασκούμενης πολιτικής.
Μελετά τις "χωρικές μεταβολές" και διαπιστώνει ότι η χωροταξία η πολεοδομία και η αρχιτεκτονική δεν είναι μόνο τεχνικό πρόβλημα αλλά σε μεγάλο βαθμό κοινωνικό και πολιτικό.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζεται η δυναμική των γενικευμένων μονοπωλίων και υποστηρίζεται ότι αποτελούν στην ουσία τον πυρήνα των εξελίξεων. Γίνεται αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν που κρίθηκε αναγκαία, επειδή χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητή η διάσταση της κρίσης. Βεβαίως αυτή η αναδρομή δεν αποτελεί μελέτη της σύγχρονης πολιτικής και οικονομικής ιστορίας. Απλώς επιχειρεί να δώσει μια γενική εικόνα με μια ιδιαίτερη προσέγγιση της μεταπολεμικής πραγματικότητας προκειμένου να προβληθεί ο χαρακτήρας της μέχρι τώρα πορείας.
Η εργασία αυτή μπορεί να θεωρηθεί σαν συμβολή σε έναν προβληματισμό που πρέπει να μας απασχολήσει. Σε μια προσπάθεια της Ελληνικής κοινωνίας για έξοδο από την πορεία κατάρρευσης και χρεοκοπίας του Έθνους. Τέλος καταθέτει ένα συγκεκριμένο περίγραμμα Εθνικού σχεδίου ανάπτυξης και ανασυγκρότησης και προτάσσει ένα καινοτόμο σχέδιο εφαρμογής.
Από άποψη μεθοδολογίας τη συγγραφή αυτού του βιβλίου την διαχειρίστηκα σαν θέμα εργασίας και σύνθεσης της επιστημονικής μου γνώσης και της πολιτικής μου εμπειρίας. Είναι μια σύνθετη εργασία που κινείται μεταξύ θεωρίας και πράξης με τρόπο ώστε η προσέγγιση που επιχειρείται να μην είναι μια θεωρητική υπόθεση εργασίας αλλά να προκρίνει και να τολμά την έκθεσή της στην πρακτική εφαρμογή.
