Η Αλεξάνδρα Ζερβού επιχειρεί μιαν ανάγνωση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που φέρνει αναγκαστικά τη σφραγίδα του καιρού και της γενιάς της. Περπατώντας στο δρόμο της Νεοανάλυσης που χάραξε ο Ι. Θ. Κακριδής και λαμπρά συνέχισε ο W. Kullmann, προσπαθεί ωστόσο να αξιοποιήσει στοιχεία από τις θεωρίες πρόσληψης, τη σημειολογία του θεάτρου και τη θεωρία του μυθιστορήματος, μαζί με τη βαριά αρματωσιά που προσφέρει στον καθένα σημεριό μελετητή η απέραντη βιβλιογραφία της ομηρικής έρευνας.
Η Αλεξάνδρα Ζερβού επιχειρεί μιαν ανάγνωση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που φέρνει αναγκαστικά τη σφραγίδα του καιρού και της γενιάς της. Περπατώντας στο δρόμο της Νεοανάλυσης που χάραξε ο Ι. Θ. Κακριδής και λαμπρά συνέχισε ο W. Kullmann, προσπαθεί ωστόσο να αξιοποιήσει στοιχεία από τις θεωρίες πρόσληψης, τη σημειολογία του θεάτρου και τη θεωρία του μυθιστορήματος, μαζί με τη βαριά αρματωσιά που προσφέρει στον καθένα σημεριό μελετητή η απέραντη βιβλιογραφία της ομηρικής έρευνας.
Το βιβλίο της, καρπός πολύχρονης δουλειάς γραμμένο με τόλμη κι ευχαρίστηση, απευθύνεται στον ειδικό ομηριστή, αλλά και στον λιγότερο ειδικό αναγνώστη, το μαχόμενο φιλόλογο, το φοιτητή, σε όποιον αγαπάει τον Όμηρο και τη Λογοτεχνία...
Η Αλεξάνδρα Ζερβού είναι καθηγήτρια Κλασικής Φιλολογίας και Παιδικής Λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Θεωρίας Λογοτεχνίας και Κλασικής Φιλολογίας στα Πανεπιστήμια Nanterre (Paris Χ) και της Σορβόννης (Ρaris IV). Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την πρόσληψη και την παρουσία των Κλασικών στο σχολείο και γενικότερα στο σύγχρονο κόσμο. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά βιβλία και άρθρα.