Υπερασπίζοντας τον Καβάφη

Ο Γιόζεφ Μπρόντσκι, ο νομπελίστας ποιητής, κριτικός και μεταφραστής γεννήθηκε στην Πετρούπολη (πρώην Λένιγκραντ) το 1940. Ο πατέρας του Αλέξανδρος Μπρόντσκι, ήταν αξιωματικός του ναυτικού. Όμως το καθεστώς του Στάλιν τον αποστράτευσε πρόωρα επειδή ήταν εβραίος. Το 1964 ο Μπρόντσκι συνελήφθη για "κοινωνικό παρασιτισμό". Παρόλο που ως τότε είχε, περιστασιακά, εξασκήσει διάφορα επαγγέλματα, την εποχή εκείνη δεν ήθελε να ασχοληθεί με τίποτε άλλο πέρα από την ποίηση. Άλλωστε τον είχε ήδη ξεχωρίσει η μεγάλη Άννα Αχμάτοβα, η οποία έφτασε να τον αποκαλέσει "παιδί θαύμα" της ρωσικής ποίησης. Στη δίκη που ακολούθησε, καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια υποχρεωτική εργασία σε αναμορφωτικό στρατόπεδο, στην περιοχή του Αρχαγγέλου της βόρειας Ρωσίας. Τελικά εξέτισε μόνο τους είκοσι μήνες. Το 1972 ακολούθησε το δρόμο της εξορίας. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ, μετά από σύντομη παραμονή σε Βιέννη και Λονδίνο, αφήνοντας πίσω του τους γέρους γονείς και τον εξώγαμο γιο του. Το 1987 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Το έργο του περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, τις ποιητικές συλλογές, "A Part of Speech", "To Urania", "So Forth", το μυθιστόρημα "Watermark" ("Υδατογράφημα", μτφρ. Μαργαρίτα Μανσόλα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997), δύο συλλογές δοκιμίων, το "On Grief and Reason" και "Less than One", καθώς και το ταξιδιωτικό βιβλίο "Travel on Venice". Πέθανε τον Ιανουάριο του 1996 σε ηλικία 56 ετών.