Χάριν παιδ(ε)ίας
Στο σχολείο -με την ευρύτερη έννοια του όρου: όλων των βαθμίδων-δεν διδάσκεται απλά η χθεσινή ιστορία του τόπου. (Προδια)γράφεται και η αυριανή.
Γι' αυτό και η παρέμβαση στα εκπαιδευτικά μας πράγματα, η επισήμανση των δυσπλασιών του εκπαιδευτικού μας τοπίου, η διερεύνηση των αιτίων τους και η αναζήτηση και κατάθεση προτάσεων για περιορισμό των σωρευμένων παθολογικών του στοιχείων συνιστά υποχρέωση κάθε πολίτη, και μάλιστα ακαδημαϊκού δασκάλου, που πονάει τον τόπο.
Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος σπούδασε αρχικά νομικά και πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στη Φιλοσοφική Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου. Με διαδοχικές υποτροφίες της γαλλικής κυβέρνησης και του Ιδρύματος Στασινόπουλου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη, με τον καθηγητή Maurice Duverger και είναι διδάκτορας πολιτικής επιστήμης του 1ου Πανεπιστημίου του Παρισιού. Πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές έρευνες και στην Οξφόρδη. Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, έχει επίσης διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών της Λίλλης. Διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών και δύο λογοτεχνικών βιβλίων, ενώ από τις Εκδόσεις "Πατάκη" κυκλοφορεί και το έργο του "Εκλογικά συστήματα: Θεωρία και πρακτικές εφαρμογές", "Ανάδειξη κοινοβουλίων και προέδρων δημοκρατίας", το οποίο έχει εκδοθεί σε μετάφραση και από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Βρυξελλών. Έχει συνεργασθεί επί χρόνια, ως πολιτικός σχολιαστής-αναλυτής, με την "Καθημερινή", τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", τον "Τύπο της Κυριακής" και το ραδιοσταθμό "Αθήνα-9.84".
RELATED
Κοινωνία χωρίς σχολεία
Υπερμέσα στην εκπαίδευση
Το μέλλον της εκπαίδευσης
Το δίκαιο των μαθητών
Σχολείο και θρησκεία
Οι εκπαιδευτικοί
