Η σκληρή και γεμάτη απώλειες παιδική ηλικία στο Θεσσαλικό κάμπο, τον οδήγησε, ως νέο καλλιτέχνη, στην αντίπερα όχθη, εκείνη του λυρισμού και της ποίησης, του αισθησιασμού και του ερωτισμού. Ευαίσθητος και ευγενής ο Χρίστος Καράς, διεκδικεί σήμερα επάξια τον τίτλο ενός ρομαντικού δημιουργού, με εικόνες αναγνωρίσιμες, θέματα που επανέρχονται με εμμονή: νεκρές φύσεις με λουλούδια και φύλλα, απροσδιόριστα αιωρούμενα αντικείμενα, τριαντάφυλλα, περιστέρια και βέλη, αρχαίους πολεμιστές, αισθησιακά γυμνά και αγάλματα. Σχέδιο σίγουρο και ακριβές, λαμπερά χρώματα, μνημειακές φόρμες, κομψοί γραφισμοί. Η αμεσότητα της αφήγησης στις συνθέσεις του, η ένταση της συγκίνησης, ο πλούτος των εμπνεύσεων αλλά και η αισθητική απόλαυση, εισάγουν τον θεατή σε ένα νέο κόσμο εικόνων και συμβόλων, στη μετάδοση επιθυμιών, διαθέσεων και συναισθημάτων. Σταδιακά τον οδηγούν να αναδιφήσει βαθύτερα, να προχωρήσει στην αποκρυπτογράφηση του κρυμμένου νοήματος.
Σε ολόκληρη την πορεία του ο Χρίστος Καράς, παραμένει πιστός στις παραδοσιακές πλαστικές αξίες της ζωγραφικής, χωρίς να επιλέγει και να υιοθετεί τους δυναμικούς και πρωτοποριακούς πειραματισμούς άλλων καλλιτεχνών της γενιάς του. Στο έργο του ανιχνεύονται συναντήσεις και επιρροές από τα πιο σημαντικά ρεύματα και κινήματα της σύγχρονης καλλιτεχνικής ιστορίας. Επιρροές όμως επεξεργασμένες και ενσωματωμένες οργανικά στην έκφραση του, που συνδυάζονται με στοιχεία που φανερώνουν την καταγωγή, την παιδεία, τις εμπειρίες και τα βιώματα του. Από την αφαίρεση και την άμορφη τέχνη των αρχών της δεκαετίας του 1960, θα περάσει στον εξπρεσιονισμό, κι έπειτα σε συνθέσεις μαγικού ρεαλισμού, υπερρεαλισμού, διαστημικής ποίησης, για να οδηγηθεί σ' ένα ξεχωριστό επίπεδο θεματικής και τεχνικής εκφραστικότητας και ολοκλήρωσης, μέσα από μια μετα-ποπ εικονογραφική αντίληψη.
Ο Γιάννης Μπόλης γεννήθηκε στην Ελασσόνα. Σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα "Οι καλλιτεχνικές εκθέσεις. Οι καλλιτέχνες και το κοινό τους στην Αθήνα του 19ου αιώνα" (Θεσσαλονίκη, 2000). Συντάκτης και ειδικός επιστημονικός συνεργάτης από το 1993 στο "Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών: Ζωγράφοι - Γλύπτες - Χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας" (εκδόσεις "Μέλισσα", Αθήνα 1997-2000). Μελέτες και κείμενά του για τη νεοελληνική τέχνη έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία και καταλόγους εκθέσεων, ενώ άρθρα του σε περιοδικά τέχνης και τον ημερήσιο Τύπο. Από το 2000 εργάζεται ως επιμελητής στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης.
