O ανά χείρας τόμος πραγματεύεται τα βασικά θέματα που αναφέρονται στην ιστορία, τις θεωρίες και τις γενικές αρχές της ψυχομετρίας με σαφή, περιεκτικό και κατανοητό τρόπο, βοηθώντας τόσο αυτούς που ασχολούνται με την έρευνα όσο και εκείνους που χορηγούν, βαθμολογούν και ερμηνεύουν τα τεστ. H προσοχή εστιάστηκε κυρίως στη λογική που διέπει τη μέτρηση, έτσι ώστε οι ψυχολόγοι και οι εκπαιδευτικοί να είναι σε θέση να αξιολογούν και να κρίνουν αν τα διάφορα τεστ ικανοποιούν τα ψυχομετρικά κριτήρια. Ο τόμος χωρίζεται σε δύο μέρη, το θεωρητικό και το ερευνητικό.
O ανά χείρας τόμος πραγματεύεται τα βασικά θέματα που αναφέρονται στην ιστορία, τις θεωρίες και τις γενικές αρχές της ψυχομετρίας με σαφή, περιεκτικό και κατανοητό τρόπο, βοηθώντας τόσο αυτούς που ασχολούνται με την έρευνα όσο και εκείνους που χορηγούν, βαθμολογούν και ερμηνεύουν τα τεστ. H προσοχή εστιάστηκε κυρίως στη λογική που διέπει τη μέτρηση, έτσι ώστε οι ψυχολόγοι και οι εκπαιδευτικοί να είναι σε θέση να αξιολογούν και να κρίνουν αν τα διάφορα τεστ ικανοποιούν τα ψυχομετρικά κριτήρια. Ο τόμος χωρίζεται σε δύο μέρη, το θεωρητικό και το ερευνητικό. Το πρώτο αναφέρεται στην ιστορία της ψυχομετρίας, στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, καθώς και στις σχετικές ψυχομετρικές θεωρίες. Εν συνεχεία γίνεται αναφορά στις τρεις βασικές περιοχές της ψυχομετρίας που δεν είχαν συμπεριληφθεί στον Α' τόμο, δηλαδή στην αξιοπιστία, την εγκυρότητα, και τους τυπικούς βαθμούς και τη στάθμιση κλιμάκων. Aκολουθούν δύο άλλα σημαντικά κεφάλαια, η μεροληπτικότητα των τεστ και των ερωτήσεων, και τα ηθικά-δεοντολογικά και κοινωνικά προβλήματα που παρουσιάζονται στην αξιολόγηση. Στο δεύτερο μέρος πραγματοποιείται η εφαρμογή των τριών βασικών περιοχών της ψυχομετρίας που εξετάζονται στο πρώτο μέρος, δηλαδή η εύρεση της αξιοπιστίας, της εγκυρότητας και των τυπικών βαθμών του ομαδικού τεστ νοημοσύνης AH4 της Heim. Στο τέλος του βιβλίου επισυνάπτονται βιβλιογραφία, λεξιλόγιο αγγλικών όρων ψυχομετρίας μεταφρασμένων στα ελληνικά και ευρετήριο όρων.
Ο Δημήτριος Αλεξόπουλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Ψυχομετρίας και της Ψυχολογίας των Ατομικών Διαφορών στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε το πτυχίο του από το Φιλολογικό-Παιδαγωγικό Τμήμα. Με υποτροφία του ΙΚΥ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ουαλίας (Cardiff, Μεγάλη Βρετανία) στην Ψυχολογία και στα Παιδαγωγικά διετούς φοιτήσεως πλήρους απασχολήσεως και το Master of Education (M. Ed.). Εν συνεχεία εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο που αναφερόταν στη στάθμιση του WISC-R στην Ελλάδα. Υπηρέτησε επί τριάντα έτη στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1965-1995), τα τελευταία τρία ως σχολικός σύμβουλος, και από το 1992 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει διδάξει επίσης στη ΣΕΛΕΤΕ, στη ΣΕΛΜΕ, σε διάφορα ΠΕΚ, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, καθώς επίσης στα μεταπτυχιακά προγράμματα τόσο του Πανεπιστημίου Πατρών όσο και του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα ΦΠΨ). Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με εισηγήσεις. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά που αναφέρονται σε θέματα Ψυχομετρίας, Ατομικών Διαφορών και Παιδαγωγικής (ιδίως διδακτικής φιλολογικών μαθημάτων).
