Ως την τελευταία πνοή
Τέλη του 1916 ήτανε που έφτασα στη Σμύρνη να βρω μια καλύτερη τύχη. Όσα ακολούθησαν από κει κι ύστερα δύσκολα τα χωρά ο νους.
Λέω, τα 'ζησα; Kι όμως τα 'ζησα...
Το τέλος του Μεγάλου Πολέμου της Ευρώπης, το όραμα του Βενιζέλου, τις εθνικές μας προσδοκίες,
αλλά και τα συμφέροντα, τις ψεύτικες υποσχέσεις, τον άσβεστο διχασμό και την καταστροφή. Πολέμησα, έζησα τον έρωτα, πλήγωσα, αγάπησα.
Το ριζικό σου όμως θα το διαβαίνει πάντα η τύχη;
Κι η αγάπη; Θα σε περιμένει για πάντα;
RELATED
Νίνα
... κάτι πολύ προσωπικό
10 ώρες δυτικά
17 Νοέμβρη συνωμοσία
17:45
1972: Το τελευταίο καλοκαίρι
29 λέξεις αργότερα
300 βαθμοί Κέλβιν το απόγευμα
4-2=0
525 τάγμα πεζικού
525 τάγμα πεζικού
7 κούπα
