Ο Ράινερ Άλμπερτς γεννήθηκε το 1943 στο Rostfelde της Άνω
Σιλεσίας. Σπούδασε ευαγγελική θεολογία στην ανώτατη εκκλησιαστική σχολή του Βερολίνου και στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Το 1972 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα. Από το 1972 μέχρι το 1977 ήταν επιστημονικός βοηθός του καθηγητή Claus Westermann. Το 1977 έγινε υφηγητής στη Χαϊδελβέργη. Δίδαξε θεολογία της Παλαιάς Διαθήκης, βιβλική θεολογία, διδακτική της βιβλικής θεολογίας και ιστορία των θρησκειών της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής στη Χαϊδελβέργη και στο Siegen. Από το 1995 κατέχει την έδρα της Παλαιάς Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Μύνστερ. Κέντρο βάρους της ερευνάς του αποτελεί η ιστορία της θρησκείας του Ισραήλ στο πλαίσιο του περιβάλλοντος της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής, ιδιαίτερα κατά την αιχμαλωσιακή εποχή. Ασχολείται με τη Δημιουργία στην Παλαιά Διαθήκη και στο περιβάλλον της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής, την ιστορία των πατριαρχών, τα βιβλία του Ιερεμία, του Δωδεκαπρόφητου, των Ψαλμών, του Ιώβ και του Δανιήλ, καθώς και με την αποκαλυπτική.
Στον τομέα της ιστορίας του Ισραήλ και της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής ασχολείται με τα θέματα της διαδοχής στο θρόνο και του σφετερισμού της εξουσίας στη νεοβαβυλωνιακή αυτοκρατορία, στον Ισραήλ, στον Ιούδα και στην Αράμ από τον 9ο μέχρι τον 6ο αιώνα, καθώς και με τη σύμπηξη θρησκευτικών ομάδων στο περιβάλλον του πρώιμου ιουδαϊσμού.
