H Λουίζ Λαμπέ (1524-1556), Γαλλίδα ποιήτρια της Αναγέννησης, απηύθυνε ή αφιέρωσε το έργο της σε γυναίκες, ζητώντας την κατανόηση τους και προτρέποντας τις να γράψουν έργα καλύτερα από το δικό της και όχι να περιορίζονται στους καθιερωμένους τους ρόλους, τους ορισμένους από την κοινωνία των ανδρών. Στη Λαμπέ, η γυναίκα γίνεται ο εκφραστής και ο διεκδικητής μέρους του πάθους στον έρωτα. Ένα επιπλέον στοιχείο ενδεικτικό του δυναμισμού και της πρωτοπορίας Λαμπέ είναι η παράκαμψη της ταπεινής καταγωγής της ως σχοινοποιού (θυγατέρα και σύζυγος) και η διείσδυσή της, χάρη στο έργο της, στους κύκλους των γραμμάτων της εποχής της στη Λυών.