Ο εικόνες ανήκουν στη συλλογή του Διονυσίου Π. Λοβέρδου (1878-1934), τραπεζίτη καταγόμενου από την Κεφαλονιά. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες και αξιολογότερες συλλογές έργων μεταβυζαντινής θρησκευτικής τέχνης στην Ελλάδα. Πυρήνα της αποτέλεσαν οι 200 εικόνες της συλλογής του φιλολόγου Αλεξίου Κολυβά (1848-1915). Μετά το θάνατο του Κολυβά η συλλογή αγοράστηκε από τον Λοβέρδο, ο οποίος, επιδεικνύοντας ζήλο και διαθέτοντας σημαντικά ποσά, την εμπλούτισε και τη στέγασε στη μεγαλοπρεπή κατοικία του στην οδό Μαυρομιχάλη 6, στην Αθήνα.
Ο εικόνες ανήκουν στη συλλογή του Διονυσίου Π. Λοβέρδου (1878-1934), τραπεζίτη καταγόμενου από την Κεφαλονιά. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες και αξιολογότερες συλλογές έργων μεταβυζαντινής θρησκευτικής τέχνης στην Ελλάδα. Πυρήνα της αποτέλεσαν οι 200 εικόνες της συλλογής του φιλολόγου Αλεξίου Κολυβά (1848-1915). Μετά το θάνατο του Κολυβά η συλλογή αγοράστηκε από τον Λοβέρδο, ο οποίος, επιδεικνύοντας ζήλο και διαθέτοντας σημαντικά ποσά, την εμπλούτισε και τη στέγασε στη μεγαλοπρεπή κατοικία του στην οδό Μαυρομιχάλη 6, στην Αθήνα.
Το 1979 το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ανέλαβε, κατόπιν επιθυμίας των θυγατέρων του Δ. Λοβέρδου, τη συντήρηση και φύλαξη μεγάλου μέρους της συλλογής. Η μεταφορά και παράδοση των έργων έγινε από την κ. Ιωάννα Λοβέρδου-Βασιλειάδη, εντολοδόχο και των άλλων κληρονόμων του πατέρα της. Στο Μουσείο παραδόθηκαν 470 εικόνες και ένα ξυλόγλυmο τέμπλο. Με τη συγκατάθεση της κ. Λοβέρδου-Βασιλειάδη, τα περισσότερα από τα έργα αυτά συντηρήθηκαν στα εργαστήρια του Μουσείου και παρουσιάστηκαν τον Φεβρουάριο του 1980 σε ιδιαίτερο διώροφο κτίριο στον περιβάλλοντα χώρο του. Λόγω των εργασιών επέκτασης η πολύτιμη αυτή συλλογή φυλάσσεται σήμερα στις αποθήκες του Μουσείου, ενώ πρόκειται να επανεκτεθεί σύντομα.
Οι εικόνες αποτελούν αξιόλογα δείγματα της κρητικής και επτανησιακής ζωγραφικής της περιόδου από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα, ενώ αρκετές από αυτές είναι έργα επώνυμων ζωγράφων. Πιστοποιούν την επιβίωση της βυζαντινής τέχνης στους αιώνες που ακολούθησαν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και μαρτυρούν τη θρησκευτική καλλιτεχνική δημιουργία αυτής της περιόδου. Νέοι εικονογραφικοί τύποι, θέματα εμπνευσμένα από τη Δυτική εικονογραφία, καθώς και συνθέσεις προσηλωμένες στην αυστηρή βυζαντινή παράδοση τονίζουν την ιδιαίτερη σημασία αυτής της συλλογής, προσφέροντας την ευκαιρία στον επισκέπτη να εμπλουτίσει τις γνώσεις του για τη μεταβυζαντινή ζωγραφική.
Δρ Καλλιόπη-Φαίδρα Καλαφάτη
Αρχαιολόγος του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
