Φύγαμε !
Είναι ο Μαξ. Ακούει, αντιλαμβάνεται, αναλύει, αισθάνεται, θυμάται τα πάντα· αρνείται, όμως, να μιλήσει. Κλείνει τα μάτια κι ονειρεύεται πως περπατά, τρέχει, πετά και πως γελάει, μα, σαν τ' ανοίγει, όλα είναι αλλιώς...
Διψάει γι' αγάπη, για ένα χάδι, για λίγη προσοχή, μα δεν την έχει.
Η μητέρα του, από τότε που την εγκατέλειψε ο άντρας της, εγκατέλειψε κι αυτή τον εαυτό της και αγκιστρώθηκε στον άλλο της το γιο.
Αλλά και ο μεγάλος αδερφός του δεν του δίνει σημασία· κοιτάει τη ζωούλα του. Γι' αυτόν, ο Μαξ είναι σαν να μην υπάρχει...