Άκου, ανθρωπάκο
... Έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Είναι καιρός πια οι άνθρωποι ν' αρχίσουν να γίνονται σκληροί, όπου χρειάζεται σκληρότητα, στη μάχη για την προστασία τους και την ελεύθερη ανάπτυξη τους. Κάνοντας αυτό, δεν θα χάσουν την ευγένεια τους αν παραμείνουν πιστοί στην αλήθεια. Υπάρχει ελπίδα στο γεγονός ότι, μεταξύ εκατομμυρίων εργατικών και ευπρεπών ατό-μων, υπάρχουν πάντα μόνο λίγοι βαριά άρρωστοι που προξενούν δολοφονικές βλάβες, διεγείροντας τα ζοφερά κι επικίνδυνα ένστικτα του "θωρακισμένου" ανθρώπου των μαζών, οδηγώντας τον στο οργανωμένο πολιτικό έγκλημα.