Άσματα κρητικά μετά διστίχων και παροιμιών

Ο Αντώνης Γιανναράκης γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1852 στους Λάκκους (Κυδωνίας) της Κρήτης. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο σχολείο του χωριού του και αργότερα μέχρι το 1866 στα Χανιά. Συμμετείχε ενεργά και πολέμησε στον μεγάλο Σηκωμό από το 1866 μέχρι το 1869. Μετά το τέλος του αγώνα πήγε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το κλασικό Γυμνάσιο κι έπειτα γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στα 1873 πήγε στη Γερμανία και συνέχισε τις σπουδές του στην κλασική φιλολογία και στην παλαιότερη μεσαιωνική γαλλική φιλολογία στα πανεπιστήμια κυρίως της Βόννης και του Μαρβούργου. Στα 1880 έγινε διδάκτωρ στο Μαρβούργο. Αφού επέστρεψε στην πατρίδα του, ανέλαβε μεταξύ των ετών 1882-1888 πολλές δημόσιες θέσεις, τις οποίες ασκούσε παράλληλα. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα και έγινε υφηγητής στην αρχαία ελληνική φιλολογία, καταθέτοντας μια πολύ σημαντική εργασία για τον Ερωτόκριτο. Στα 1890 ήρθε στο Λονδίνο και μπόρεσε να αφιερωθεί στις αγαπημένες του φιλολογικές σπουδές. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1897-98 ήταν μέλος της Κρητικής Εθνοσυνέλευσης και ανταποκριτής των Times. Από το 1904 ζούσε μόνιμα στην Κρήτη. Στα 1907 έγινε γενικός διευθυντής των Σχολείων της Κρήτης, κι ενώ ασκούσε τα καθήκοντα αυτά, τον βρήκε αναπάντεχα ο θάνατος. Πέθανε σε ηλικία 57 ετών ενώ ταξίξευε για την Αμερική.