Το λιοτρίβι είναι ένα εργαστήρι, που είναι αδύνατο να το καταλάβει κανείς απ’ έξω. Δεν έχει τίποτα που να ξεχωρίζει σαν κτίριο. Είναι όμως σίγουρο ότι όπου υπάρχουν ελιές υπάρχουν και λιοτρίβια. Ελιές υπάρχουν σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, εκτός από τα βόρεια και ορεινά, έτσι λιοτρίβια υπάρχουν σχεδόν παντού, στο υπόγειο σπιτιών ή από μόνα τους, συνήθως όμως κοντά σε πηγή ή πηγάδι, γιατί χρειάζεται αρκετό νερό για να βγει όλο το λάδι από τις ελιές.
Σε κάθε μέρος το λιοτρίβι έχει διαφορετικό όνομα, έτσι, στην Αλόννησο λέγεται καλιάγρα και αυτή τη λέξη θα χρησιμοποιούμε πιο κάτω.
Όμως, ο κόσμος γύρω από τους ελαιώνες είναι γεμάτος με γνωρίσματα της φύσης που χάνουν το όνομά τους. Έτσι, το βιβλίο αυτό παρουσιάζει κάποια από αυτά που θα συναντήσουμε στο δρόμο για τα λιοστάσια ειδικά στα νησιά του Αιγαίου.
Η σειρά "Ελληνική Λαϊκή Παράδοση" σκοπό έχει να γνωρίσει στο σημερινό παιδί - γέννημα θρέμμα της τεχνοκρατούμενης εποχής μας - το μαγικό κόσμο της παλιάς μηχανής και του εργαλείου. Μαζί με αυτά θα γνωρίσει τον παλιό τεχνίτη, τη σοφία του, την παρατηρητικότητά του, την εφευρετικότητά του, τη λιτότητα των υλικών και των μέσων που έχει στη διάθεσή του, αλλά και το βαρύ του μόχθο, που όμως παράγει έργο θαυμαστό.
Τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε χρήματα ούτε πολυκαταστήματα για να κάνουν τα ψώνια τους. Έτσι έμαθαν να προμηθεύονται διάφορα υλικά από το φυσικό περιβάλλον. Με την ευστροφία τους, την επινοητικότητά τους, την άοκνη προσπάθειά τους και με πολύ μόχθο, αξιοποίησαν τα υλικά αυτά και άρχισαν να παράγουν ρούχα, κρασί, μέλι, τυρί ή αλεύρι.
Ο Γιώργος Σπέης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Αμερική ηλεκτρολόγος μηχανικός. Έχει περάσει τη ζωή του ανάμεσα στην πληροφορική (για βιοπορισμό) και την εθνογραφία. Έχει κάνει εθνογραφική έρευνα ανά την Ελλάδα, έχει συλλέξει αντικείμενα και συγγράψει 10 βιβλία και διάφορα άρθρα με θέμα τον υλικό πολιτισμό και την περιβαλλοντική εκπαίδευση. Έχει τιμηθεί με βραβείο από το Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών.
