Τα κείμενα που αναλύονται είναι διαφόρων ειδών: είναι κατ' αρχάς στερεότυπες, παροιμιακές, αποφθεγματικές εκφράσεις της Λατινικής και της Ελληνικής Γραμματείας. Αυτές οι λεκτικές δομές χρησιμοποιούνται στον προφορικό και τον γραπτό κυρίως λόγο των ανθρώπων που αρέσκονται να διανθίζουν την έκφρασή τους με ρήσεις, οι οποίες διασώζουν τη λαϊκή σοφία και άλλες σημαντικές εκφάνσεις του πολιτισμού, Ελληνικού και Ρωμαϊκού, και μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε ορισμένες πτυχές της σκέψης τους.
Πρόκειται ακόμη για ανθολόγηση κειμένων, φιλοσοφικών, θεατρικών, λογοτεχνικών κ.ά., κυρίως της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής, που η ερμηνευτική τους προσέγγιση και ο σχολιασμός γίνονται πιο αναλυτικά σε δοκιμιακό λόγο και αποτελούν μελέτες αυτοτελείς.
Η επιλογή των κειμένων έγινε με κριτήριο το κατά πόσο το περιεχόμενό τους ανταποκρινόταν στη δυνατότητα ανάδειξης των βαθύτερων διαστάσεων του ανθρωπισμού και των άλλων ηθικών αξιών που ίσχυσαν και δοκιμάστηκαν στην αυστηρώς πειθαρχημένη αρχικά και χαλαρή στη συνέχεια κοινωνία της αρχαίας Ρώμης και στη δημοκρατική και φιλελεύθερη, ως επί το πλείστον, κοινωνία της αρχαίας Ελλάδας.
Τα κείμενα της λατινικής είναι ταξινομημένα με αλφαβητική σειρά, όχι πάντοτε απόλυτη, πράγμα που όμως δεν ελαττώνει την αναγνωστική απόλαυση. Αντίθετα, τα ελληνικά κείμενα είναι ταξινομημένα κατά εποχή, είδος και συγγραφέα ή θεματική ενότητα.
