Αναμνήσεις από τον πατέρα μου Τόμας Μαν
Ο Τόμας Μαν είναι ένας από τους σύγχρονους συγγραφείς που το έργο του θεωρήθηκε από πολύ νωρίς κλασικό. Είναι ο τελευταίος, σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς της λογοτεχνίας, μεγάλος μυθιστοριογράφος που περιέγραψε την άνοδο, τα αδιέξοδα και ιδίως την κρίση και την παρακμή της ευρωπαϊκής αστικής κοινωνίας. Τη στενή σχέση λογοτεχνικής δημιουργίας, πολιτικής και φιλοσοφικής σκέψης και ψυχικής αστάθειας από την οποία διακατεχόταν σε όλη του τη ζωή ο Τόμας Μαν, επιχειρεί να αναδείξει με ένα εξαίρετο απομνημόνευμά του, ο γιος του, Γκόλο Μαν.
Γερμανός ιστορικός και δοκιμιογράφος (1909-1994), τρίτο παιδί του Τόμας και της Κάτια Μαν (μετά την Έρικα και τον Κλάους), που το πλήρες του όνομα ήταν Angelus Gottfried Thomas Mann. Γεννημένος στο Μόναχο το 1909, πήρε το όνομα "Γκόλο" από τον τρόπο που πρόφερε μικρός το όνομά του. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και διέκοψε τις σπουδές του για να σπουδάσει φιλοσοφία στη Χαϊδελβέργη, με καθηγητή τον Καρλ Γιάσπερς, κάνοντας τη διατριβή πάνω στο έργο του Χέγκελ (1932). Η αριστερή του συνείδηση, όμως, και τα σύννεφα που άρχισαν να μαζεύονται στον ουρανό της Γερμανίας δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει τις σπουδές του στο Αμβούργο ή στο Τύμπιγκεν. Το 1933 κατέφυγε στη Γαλλία, όπου δίδαξε, για δύο χρόνια, γερμανικά στην Εcole Normale Superieure και στο Πανεπιστήμιο της Ρεν. Το 1936 οι ναζί αφαίρεσαν τη Γερμανική υπηκοότητα από όλα τα μέλη της οικογένειας Μαν, και πήρε, με τη βοήθεια ενός φίλου, την Τσεχοσλοβακική υπηκοότητα. Το 1943 πήρε την Αμερικανική υπηκοότητα, το 1968 την Ελβετική και τέλος το 1976, και πάλι, τη Γερμανική. Γνωστότερο έργο του είναι η "Ιστορία της Γερμανίας του 19ου και του 20ου αιώνα" ("Deutsche Geschichte des 19. und 20. Jahrhunderts"), η οποία εκδόθηκε το 1958 στην Ελβετία και έγινε διεθνής επιτυχία. Το 1985 τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε. Πέθανε στο Λεβερκούζεν στις 7 Απριλίου 1994, σε ηλικία 85 ετών, χωρίς να ταφεί στον οικογενειακό του τάφο, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία.
