Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839 - 1926) υπηρέτησε με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα ευθύνης την ελληνική παιδία σε όλες της τις βαθμίδες, χαρισματικός δάσκαλος και παιδαγωγός, χαλκέντερος ερευνητής και ευρηματικός ιστορικός, έγραψε έργα που παρέμειναν ανέπαφα από τη φθορά του χρόνου, αγάπησε με πάθος και ευθυκρισία την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αράχωβα και ευρύτερα τη Βοιωτία και συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση και τεκμηρίωση της νεότερης ιστορίας της Βοιωτίας.
Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839 - 1926) υπηρέτησε με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα ευθύνης την ελληνική παιδία σε όλες της τις βαθμίδες, χαρισματικός δάσκαλος και παιδαγωγός, χαλκέντερος ερευνητής και ευρηματικός ιστορικός, έγραψε έργα που παρέμειναν ανέπαφα από τη φθορά του χρόνου, αγάπησε με πάθος και ευθυκρισία την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αράχωβα και ευρύτερα τη Βοιωτία και συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση και τεκμηρίωση της νεότερης ιστορίας της Βοιωτίας.
Αποτελεί κλασικό παράδειγμα επιστήμονα και ανθρώπου, ο οποίος ξεκίνησε από ταπεινή κοινωνική καταγωγή και κατάφερε να ανέλθει με τις δικές του δυνάμεις, με πείσμα και συνέπεια, αργά αλλά σταθερά, όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ιεραρχίας, διακρινόμενος πάντα για την ευπροσηγορία, τη μαχητικότητα και το ήθος του. Η ευρυμάθεια και η επινοητικότητά του αποτυπώθηκαν με γλαφυρό τρόπο στο πολυδιάστατο συγγραφικό του έργο, το οποίο χάραξε μία βαθιά τομή στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού.
Ο Θανάσης Χρήστου είναι ιστορικός, γεννήθηκε το 1963 στις Θεσπιές Θηβών και σήμερα υπηρετεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών (Καλαμάτα) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου· από το 2004 μάλιστα διδάσκει ανελλιπώς το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο.
Επίκεντρο των μελετών και των άρθρων του αποτελεί η Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία του Ελληνικού Κράτους (1830 έως σήμερα) και ειδικότερα η συγκρότηση των πολιτικών θεσμών, η ίδρυση του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι ζυμώσεις του φοιτητικού κινήματος, η συγγραφή βιογραφιών σημαντικών προσωπικοτήτων που σημάδευσαν την ελληνική κοινωνία, η ανάδειξη άγνωστων πτυχών της ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης μέσα από τα γερμανικά αρχεία και η διαμόρφωση των ιδεολογικών ρευμάτων στο μείζονα ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο κατά το 19ο και 20ό αιώνα.
Το επιστημονικό του έργο απαρτίζεται από μία σειρά βιβλίων, μελετών και άρθρων.