Διαλογισμοί ενός γιατρού

Μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο: "Με την πείρα που συσσωρεύει το παρελθόν κατάλαβα ότι το χρέος δεν έχει άλλο ορόσημο παρά μόνο ένα: Αυτό που Άλλη Δύναμη ορίζει". "Από τη στιγμή που ο άρρωστος παύει να είναι αριθμός ή περίπτωση και αντιμετωπίζεται ως πάσχων συνάνθρωπος έχουμε περάσει το κατώφλι του Ανθρωπισμού". "Την ώρα του πόνου ανακαλύπτει την πίστη και ο άπιστος. Έτσι αποδεικνύεται ότι ο πόνος είναι ο ισχυρότερος παιδαγωγός". "Εκτιμώντας την αξία της μουσικής στην Ιατρική θα μπορούσαμε να πούμε ότι λάθος θα ήταν η Ιατρική χωρίς μουσική". "Αν το χρέος είναι υποχρέωση για κάθε άνθρωπο, για το γιατρό είναι ιερή δέσμευση. Γιατί όπως λέει ο Νομπελίστας ποιητής Ταγκόρ "Κοιμήθηκα και είδα ότι η ζωή είναι χαρά. Ξύπνησα και είδα ότι η ζωή είναι χρέος. Εργάσθηκα και κατάλαβα ότι το χρέος είναι χαρά". [...]