Εξουσία και διανόηση στη νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα

Απεφοίτησε από το Α΄ Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Νομικά στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Δικηγόρος Αθηνών και παρ' Αρείω Πάγω. Υπηρέτησε στον Στρατό 1946-1949. Δικηγόρος κοινωνικοασφαλιστικών οργανισμών από το 1950. Με υποτροφία του ΙΚΥ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, της οποίας ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτωρ το 1957. Ειδικός συνεργάτης του Πρωθυπουργού (1958-1961) και μέλος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής (1958-1963). Μέλος του Δ.Σ. και γενικός γραμματέας του ΕΚΚΕ (1958-1964). Έκτακτος καθηγητής της Κοινωνικής Πολιτικής στη Σχολή ΝΟΕ Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1966 και τακτικός από το 1969. Δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Κοινωνιολογία. Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο γαλλόφωνο τμήμα του Πανεπιστημίου Αλγερίου (1975-1978). Διετέλεσε Υποδιοικητής του ΙΚΑ (1961) και πρώτος Γενικός Διευθυντής ΟΓΑ (1962-1964). Διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών και Β. Ελλάδος κ.ά. Πλούσιο συγγραφικό έργο στη Γαλλική και Ελληνική με μεταφράσεις στην αγγλική, ισπανική, τουρκική.