Η Ελλάδα μετά τα μεσάνυχτα
Στον ελληνικό κινηματογράφο, η ενασχόληση με το φανταστικό ήταν τυχαία και περιστασιακή -ήταν και εξακολουθεί να είναι! Δεν υπήρξε ποτέ μία ελληνική Hammer Films, δηλαδή μια εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών ειδικευόμενη σε φιλμ τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, ούτε μία ελληνική Universal, δηλαδή ένα μεγάλο στούντιο, που για κάποια σημαντική χρονική περίοδο να υπηρέτησε με συνέπεια το είδος. [...] "Ο όρκος του νεκρού αδελφού" είναι μία από τις πρώτες ελληνικές ταινίες του φανταστικού.
Ο Δημήτρης Κολιοδήμος ασχολείται με τον κινηματογράφο από το 1975, στην αρχή ως σκηνοθέτης δύο μικρού μήκους ταινιών, στη συνέχεια ως αρθρογράφος και κριτικός σε περιοδικά και εφημερίδες, συντάκτης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών (στην ΕΡΤ), συγγραφέας ή επιμελητής βιβλίων. Εμπνευστής και βασικός συντάκτης της ετήσιας έκδοσης-αλμανάκ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), "Κινηματογράφος", της οποίας είναι τακτικό μέλος από το 1978 και έχει διατελέσει γενικός γραμματέας και μέλος του ΔΣ της. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ακόμα, έχει διατελέσει μέλος της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Κινηματογράφου, του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην κινηματογραφική σχολή Αθανασίου Παπαντωνόπουλου, μεταξύ 1985-1989. Επί είκοσι χρόνια εργάστηκε στην τηλεόραση, όπου διετέλεσε επί μακρόν διευθυντής προγράμματος του Star Channel και διευθυντής τηλεόρασης του Σκάι TV. Είναι συμπαραγωγός της ταινίας "Deep End" (2008), σεναριογράφος και συμπαραγωγός της τηλεοπτικής σειράς "Το σινεμά γυμνό" (2009), και της ομότιτλης ταινίας (2010), και executive producer της ταινίας "Ο θάνατος που ονειρεύτηκα" (2010). Τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας "Παρασκευή+13", έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: "The Greek Filmography: 1914 through 1996" (1999), "Λεξικό ελληνικών ταινιών: από το 1914 μέχρι το 2000" (2001· 2011), "Ο κόμης Δράκουλας στην οθόνη" (2004), "80 χρόνια ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα" (2005), "Η λατρεία του αίματος" (2006), "Η Ελλάδα μετά τα μεσάνυχτα" (2007) και "Cineλόγιο" (2008).
