Το "Ριζάρειο Ίδρυμα", συνεχίζοντας την εκδοτική του προσφορά στον τομέα του πολιτισμού της Ηπείρου, παρουσιάζει με ιδιαίτερη ικανοποίηση τη μελέτη του Βύρωνα Χρηστίδη, "Η Αρχιτεκτονική του Κεντρικού Ζαγορίου: Το παράδειγμα του Κουκουλιού".
Το έργο αναφέρεται στο Κεντρικό Ζαγόρι, πατρίδα των Εθνικών Ευεργετών Αυταδέλφων Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη. Αναπαριστά την εξέλιξη του στο χρόνο και διασώζει την εικόνα ενός αντιπροσωπευτικού χωριού, του Κουκουλιού, που καθημερινά αλλοιώνεται ή χάνεται.
Το "Ριζάρειο Ίδρυμα", συνεχίζοντας την εκδοτική του προσφορά στον τομέα του πολιτισμού της Ηπείρου, παρουσιάζει με ιδιαίτερη ικανοποίηση τη μελέτη του Βύρωνα Χρηστίδη, "Η Αρχιτεκτονική του Κεντρικού Ζαγορίου: Το παράδειγμα του Κουκουλιού".
Το έργο αναφέρεται στο Κεντρικό Ζαγόρι, πατρίδα των Εθνικών Ευεργετών Αυταδέλφων Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη. Αναπαριστά την εξέλιξη του στο χρόνο και διασώζει την εικόνα ενός αντιπροσωπευτικού χωριού, του Κουκουλιού, που καθημερινά αλλοιώνεται ή χάνεται.
Η μελέτη παρουσιάζει την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής αυτής σε κλίμακα συνόλου και μεμονωμένων κτισμάτων στο διάστημα 1100-1905 και στοχεύει στον προσδιορισμό των παραγόντων που την διαμόρφωσαν. Διακρίνονται τέσσερις περίοδοι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά η κάθε μία. Εξετάζεται επίσης η ευρύτερη περιοχή του χωριού. Ιδιαίτερο κεφάλαιο αφιερώνεται στους Κονιτσιώτες μάστορες, αυτούς τους ποιητές της όμορφης Ζαγορίσιας πέτρας.
Η εξειδικευμένη τούτη μελέτη πιστεύουμε ότι απευθύνεται και σε ευρύτερο κύκλο αναγνωστών με ενδιαφέροντα π.χ. στην ιστορία και τις ειδικότερες συνθήκες ζωής της περιοχής, ή απλώς στο να σχηματίσουν μίαν εικόνα των σπιτιών σε παλιότερες εποχές, μέσα από τα σχέδια ή τις φωτογραφίες των σπιτιών της περιόδου 1975-1985 περίπου.
Η κατανομή της εργασίας σε 2 τόμους (κείμενο-πίνακες, σχέδια και φωτογραφίες), επιτρέπει στον αναγνώστη την παράλληλη μελέτη τους.
Ο Βύρων Δ. Χρηστίδης, δρ. αρχιτέκτων-μηχανικός Ε.Μ.Π., τ. αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. στο μάθημα της αρχιτεκτονικής μορφολογίας και ρυθμολογίας, γεννήθηκε στα Γιάννινα (1935) και έζησε εκεί μέχρι την αποφοίτησή του από τη Ζωσιμαία Σχολή. Γνώρισε το Ζαγόρι από μικρός. Για τη μελέτη τούτη εργάσθηκε στο διάστημα 1975-1994, παράλληλα με τα καθήκοντα του στο Ε.Μ.Π. (1969-2000) και το αρχιτεκτονικό του έργο.
