Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των πτυχιούχων γιατρών στη χώρα μας, από τη μια πλευρά, και η στελέχωση των διαφόρων μονάδων περίθαλψης, από την άλλη, είναι δύο θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα τα τελευταία κυρίως χρόνια ως θέματα άμεσα σχετιζόμενα με την υγεία του Έλληνα. Ωστόσο ξεπερνώντας τα ελληνικά σύνορα τα δύο αυτά θέματα έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών μελετητών και από διαφορετικές πλευρές αφού ο βέλτιστος συνδυασμός τους ή, με άλλα λόγια, ο προγραμματισμός τους έχει πολλά να προσφέρει στην υγεία του ατόμου.
Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των πτυχιούχων γιατρών στη χώρα μας, από τη μια πλευρά, και η στελέχωση των διαφόρων μονάδων περίθαλψης, από την άλλη, είναι δύο θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα τα τελευταία κυρίως χρόνια ως θέματα άμεσα σχετιζόμενα με την υγεία του Έλληνα. Ωστόσο ξεπερνώντας τα ελληνικά σύνορα τα δύο αυτά θέματα έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών μελετητών και από διαφορετικές πλευρές αφού ο βέλτιστος συνδυασμός τους ή, με άλλα λόγια, ο προγραμματισμός τους έχει πολλά να προσφέρει στην υγεία του ατόμου. Μια τέτοια διαδικασία εξυπηρείται σημαντικά από τις στατιστικές μεθόδους.
Το περιεχόμενο της ανά χείρας εργασίας εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο του προγραμματισμού τον ιατρικού κυρίως δυναμικού της χώρας μας και εν μέρει του υπόλοιπου υγειονομικού δυναμικού. Πιο συγκεκριμένα η προσπάθεια συγκεντρώνεται αφενός στον προσδιορισμό ενός στατιστικού προτύπου ικανού να περιγράψει την "εκροή" των πτυχιούχων γιατρών από τα ελληνικά πανεπιστήμια αφετέρου στην πληρέστερη δυνατή στατιστική περιγραφή της κατάστασης του ανθρώπινου δυναμικού που στελεχώνει έναν από τους μεγαλύτερους φορείς περίθαλψης στη χώρα μας που είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται καθώς και τα αποτελέσματα που προκύπτουν έχουν θεωρητική αλλά και πρακτική χρησιμότητα. Τα σχετικά αποτελέσματα μπορούν άμεσα να χρησιμοποιηθούν από τους υπευθύνους λήψης αποφάσεων πολιτικής στο χώρο της υγείας αλλά και της εκπαίδευσης. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται δίνει τις βάσεις για τον γενικότερο προγραμματισμό του υγειονομικού δυναμικού της χώρας μας αλλά και των πτυχιούχων από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και συνεπώς μπορεί να εξυπηρετήσει κάθε ενδιαφερόμενο ερευνητή. Τέλος ολόκληρη η εργασία αποτελεί απόδειξη της χρησιμότητας των στατιστικών μεθόδων σε συγκεκριμένα κοινωνικά ζητήματα και συνεπώς αξίζει να προσεχτεί από εκείνους τους φοιτητές και σπουδαστές για τους οποίους η στατιστική εξακολουθεί να αποτελεί το "στρυφνό" ίσως μάθημα μέσα στην διαδικασία των σπουδών τους. [...]
(από τον πρόλογο της συγγραφέως)
Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (MSc). Εξειδικεύτηκε στη στατιστική στο London School of Economics and Political Science από όπου πήρε και το διδακτορικό της δίπλωμα (PhD). Από το 1993 είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στατιστικής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Προηγουμένως δίδαξε στο ίδιο τμήμα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Διετέλεσε επιστημονική συνεργάτης στα Πανεπιστήμια UMIST και Ulster της Μ. Βρετανίας, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο London School of Economics, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, στο Κέντρο Οικονομικών Ερευνών και Προγραμματισμού και στο Ελληνικό Κέντρο Παραγωγικότητας. Είναι μέλος πέντε διεθνών επιστημονικών εταιρειών και τριών ελληνικών. Το συγγραφικό της έργο αφορά σε θέματα κοινωνικής στατιστικής και περιλαμβάνεται σε σειρά βιβλίων ή μονογραφιών και επιστημονικών εργασιών δημοσιευμένων σε διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.
