Η ελληνική παρουσία στη νότια Σερβία από τους βαλκανικούς πολέμους έως το μεσοπόλεμο
Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να καταγράψει τις συνιστώσες της ελληνικής παρουσίας στον χώρο της Άνω Μακεδονίας (νότια Σερβία), σε μία χρονική περίοδο (1919-1930) που αφενός συμπίπτει με τη σερβική-γιουγκοσλαβική κυριαρχία (με την παρένθεση της ενιαύσιας γερμανοβουλγαρικής κατοχής στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου), αφετέρου υπολανθάνει της ιστορικής γραφίδας. Επειδή η έλειψη επαρκούς βιβλιογραφίας είναι εμφανής, χρησιμοποιήθηκε κυρίως πρωτογενές αρχειακό υλικό.
Ο Νίκος Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1969, έλκοντας την καταγωγή του από την περιοχή της Πελαγονίας (Μοναστήρι). Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από τις αρχές του 1995 ασκεί δικηγορία στη Θεσσαλονίκη. Τον Μάϊο του 2004 αναγορεύθηκε αριστοβάθμιος διδάκτορας του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εδράζονται στην αναδίφηση της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, με έμφαση στο βορειοελλαδικό χώρο. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και τα πονήματα του ιδίου "Το χρονικό της απελευθέρωσης της Φλώρινας" και "Μοναστήρι, γενέθλια γη" (ομιλίες).