Η ελληνική πολιτική προσφυγιά
Σκοπός του βιβλίου είναι η παρουσίαση της ιστορίας και δράσης της Ελληνικής πολιτικής προσφυγιάς.
Με τον όρο ελληνική πολιτική προσφυγιά εννοούμε τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι λόγω εμφυλίου πολέμου στην χώρα μας τα έτη 1946-1949, βρέθηκαν εκτός Ελλάδας ζητώντας πολιτικό άσυλο.
Εγκαταστάθηκαν κυρίως στις πρώην Σοσιαλιστικές Χώρες.
Το παρόν κείμενο γράφτηκε το 1984 και είναι αποτέλεσμα έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε τα έτη 1978-1984. [...]
Είναι κόρη Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Γεννήθηκε το 1955 στη Λεγκνίτσα Πολωνίας. Εκεί τελείωσε το Λύκειο και το 1975 εισήχθη στη Φιλοσοφική-Ιστορική Σχολή του Πανεπιστημίου Βρότσλαβ, απ' όπου αποφοίτησε το 1980 ως Μάστερ Εθνογραφίας. Την ίδια χρονιά επαναπατρίζεται. Απόφοιτη ερευνητικών σπουδών από το 1978 ασχολείται με την ελληνική ταυτότητα και τον πολιτισμό των Βλάχων.
Το 1984-86 εργάζεται ως εμπειρογνώμων στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, αποσπασμένη στη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού του Υποργείου Πολιτισμού.
Το 1986 δέχεται την υποτροφία της Πολωνικής Κυβέρνησης.
Το 1987 εργάζεται ως ερευνήτρια στις κατασκηνώσεις του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας και εποπτεύει το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Πολιτικών Προσφύγων της ΝΕΛΕ Αττικής.
Το 1988 προσλαμβάνεται ως εκπαιδευτικός στο Υπουργείο Αιγαίου.
Το 1995 εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στον τομέα της Κοινωνικής Λαογραφίας.
Το 1997 μετατάσσεται στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα.
Ως ερευνήτρια ασχολείται κυρίως με την αποκατάσταση των Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων, το εκπαιδευτικό σύστημα και το ρόλο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη διαμόρφωση της εικόνας της ελληνικής πραγματικότητας.
Αρθρογραφεί στον Τύπο των Τρικάλων. Συνεργάζεται με τα Πανεπιστημιακά και Επιστημονικά Ιδρύματα της Ευρώπης. Είναι μέλος του International Association for Southeast European Anthropology (INASEA). Eκπροσωπεί την Ελλάδα στο εξωτερικό.
