Είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν για την αξιοπρέπειά τους και να εκδικηθούν όσους υποθηκεύσανε τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους. Η διάθεσή τους για σύγκρουση με τα σκυλιά των αφεντικών, σταδιακά μεγαλώνει και αρχίζει να λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ο άνεμος της αντίστασης φυσάει ολοένα και πιο δυνατά. Στα πρόσωπά τους διακρίνεις από μακριά την οργή και την απαίτηση για πραγματική τιμωρία των ενόχων. Οι εξεγερμένοι πολίτες δίνουν μία άνιση μάχη απέναντι σε πάνοπλους μπάτσους, με όπλα που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι εξουσιαστές. Δεν είναι ραντισμένοι μόνο με τις απίστευτες ποσότητες χημικών που τους πετάνε ασύστολα εδώ και ώρες. Είναι ραντισμένοι και με το αίμα του Κουμή, της Κανελλοπούλου, του Καλτεζά και του Γρηγορόπουλου. Δεν αναπνέουν μόνο τα δακρυγόνα των μπάτσων. Αναπνέουν και τον καθαρό αέρα ελευθερίας των Ζαπατίστας που κυκλοφορεί στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού. Έχουν το ίδιο πάθος για δικαιοσύνη που είχε ο Carlo Giuliani (το πρώτο θύμα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης που έδειξε ότι πλέον δεν θα ανεχτεί αντιφρονούντες) στην Piazza Alimonda, λίγο προτού δολοφονηθεί από την ιταλική αστυνομία στις 20/7/2001. Έχουν όλη τη δύναμη των καταπιεσμένων του πλανήτη και όλο το δίκιο των απανταχού εξεγερμένων με το μέρος τους.
Ο συγγραφέας, όπως και το βιβλίο, κρίνει τα γεγονότα από την οπτική γωνία του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού, ο οποίος αποφάσισε να αντισταθεί με κάθε δυνατό τρόπο για να μην περάσουν τα νέα εξουθενωτικά μέτρα. Μέτρα που υπαγορεύονται από το ΔΝΤ και εφαρμόζονται από τις ελληνικές μαριονέτες του και έχουν σαν στόχο να προκαλέσουν μεγάλη ύφεση στην ήδη παραπαίουσα ελληνική οικονομία και να φτωχοποιήσουν μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού.
Ο πρόλογος του βιβλίου είναι γραμμένος από τον Μάκη Παπαδημητράτο (σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός σε κάποιες από τις πιο πρωτοποριακές ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου), ο οποίος, εκτός των άλλων, αφιερώνει πολύ χρόνο για την ανάπτυξη και τη διάδοση της άμεσης δημοκρατίας.
