Η πρωτότυπη προσέγγιση της αισθητικής εμπειρίας που επιχειρεί η Έρικα Φίσερ-Λίχτε διατρέχει ένα ευρύ σώμα παραστάσεων και σκηνικών εκφράσεων. Ξεκινά από τους ιστορικούς και εμβληματικούς σκηνοθέτες του παρελθόντος, από τον Μέγιερχολντ, τον Κρέιγκ και τον Ράινχαρτ μέχρι τον Γκροτόφσκι, περιλαμβάνει σημαντικούς δημιουργούς της γερμανόφωνης σκηνής, αναφέρεται στην παγκόσμια θεατρική σκηνή με τη συστηματική αντιμετώπιση έργων του Ρίτσαρντ Σέχνερ ή του Μπομπ Γουίλσον και του Γιαν Φαμπρ, και αναλύει έργα του Τζον Κέιτζ ή του Γιόζεφ Μπόις.
Η πρωτότυπη προσέγγιση της αισθητικής εμπειρίας που επιχειρεί η Έρικα Φίσερ-Λίχτε διατρέχει ένα ευρύ σώμα παραστάσεων και σκηνικών εκφράσεων. Ξεκινά από τους ιστορικούς και εμβληματικούς σκηνοθέτες του παρελθόντος, από τον Μέγιερχολντ, τον Κρέιγκ και τον Ράινχαρτ μέχρι τον Γκροτόφσκι, περιλαμβάνει σημαντικούς δημιουργούς της γερμανόφωνης σκηνής, αναφέρεται στην παγκόσμια θεατρική σκηνή με τη συστηματική αντιμετώπιση έργων του Ρίτσαρντ Σέχνερ ή του Μπομπ Γουίλσον και του Γιαν Φαμπρ, και αναλύει έργα του Τζον Κέιτζ ή του Γιόζεφ Μπόις. Η συγγραφέας αντλεί παραδείγματα από ιστορικές παραστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και ορισμένες από τις σημαντικότερες παραστάσεις του αρχαίου δράματος. Πραγματεύεται επίσης εκδηλώσεις σύγχρονων περφόρμανς, εξετάζοντας διεξοδικά την καινοτόμο διάσταση των παραστατικών αυτών σκηνικών εκφράσεων και διατυπώνοντας όχι μόνο καίριες παρατηρήσεις, αλλά και θεμελιώνοντας ένα ενδιαφέρον θεωρητικό πλαίσιο.
Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από τη βαθιά γνώση της ιστορίας των σκηνικών τεχνών, την εποπτική αντίληψη της θεωρίας του θεάτρου και τη συστηματική παρακολούθηση των θεατρικών γεγονότων με την ευαίσθητη ματιά ενός έμπειρου θεατή. Η προσέγγιση της Φίσερ-Λίχτε, που συνδυάζει την ιστορική προσέγγιση με μεθόδους της σημειωτικής ή με μεθόδους της επιτελεστικής θεωρίας, απευθύνεται όχι μόνο στον σύγχρονο ερευνητή των θεατρικών σπουδών ή τον φοιτητή του θεάτρου, αλλά και σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για τους σύγχρονους προβληματισμούς σχετικά με τις παραστατικές τέχνες.
