Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας γεννήθηκε στο Μπανάτο της Ζακύνθου το 1961, είναι έγγαμος με την Φωτεινή Παπαντώνη και έχει τρία παιδιά. Σπούδασε Ποιμαντική Θεολογία στην Αθήνα και Λογιστικά στην Πάτρα. Κληρικός έγινε το 1983, από το 1987 εφημερεύει στην Ενορία του χωριού του και από το 1996 υπηρετεί ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ζακύνθου. Από το 1992 διδάσκει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και υπήρξε επί σειρά ετών (1989-1994) παραγωγός-παρουσιαστής ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών επί διαφόρων θεολογικών, λογοτεχνικών και κοινωνικών θεμάτων στην τοπική ιδιωτική ραδιοτηλεόραση.
Ασχολείται με την Ποίηση, το Δοκίμιο, τις θεολογικές-ιστοριοδιφικές μελέτες και τη Λαογραφία. Ποιητικά του βιβλία:
- "Δήθεν υαλογραφία", ["Περίπλους" 1987]
- "Φωτοειδή νερά", ["Υλήεσσα" 1992]
- "Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει", ["Αίολος" 1995]
- "'Ενύπνιο μετά τρούλλου", ["Μπάστας" 1999]
- "Έσχατος φίλος", [ιδίοις αναλώμασιν 2001].
Από τα δοκίμιά του ξεχωρίζουν τα "Σχεδιάσματα εγκωμίων για τον Οδυσσέα Ελύτη" [Αθήνα 1997] και οι "Ποιητικές αντοχές της Ζακύνθου" [Έκδ. Δήμου Ζακυνθίων, Ζάκυνθος 2002]. Παράλληλα, ποιήματα και μελέτες του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά Περιοδικά, σε ελληνικές και ξένες Ανθολογίες, σε αθηναϊκές και τοπικές εφημερίδες.
Τό 1993 τιμήθηκε με το "Βραβείο Ποίησης Haiku της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα", το 2001 από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ζακύνθου "για τη λογοτεχνική του προσφορά στα Ζακυνθινά γράμματα" και τον ίδιο χρόνο από τον "Πολιτιστικό Σύλλογο Γυναικών Ρόδου". Τό 1998 εξελέγη ομόφωνα Αντεπιστέλλον Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" και το 2000 Τακτικό Μέλος της "Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών".
Είναι Τακτικό Μέλος του "Συλλόγου Φίλων του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας", του "Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου" και διαφόρων Επιτροπών τοπικού κοινωνικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος.
