Ματωμένα χρόνια
Οι σημερινές διηγήσεις μου, με τις οποίες φίλοι αναγνώστες θα γίνεται κοινωνοί, είναι κομμάτια ζωής από το πρόσφατο χθες. Αλήθειες που πονάνε, που προβληματίζουν κι ίσως φρονηματίζουν.
Η καταγραφή δεν απέβλεψε σε ιδιοτέλεια και δεν εξυπηρετεί στην ουσία καμία ιδεοπολιτική σκοπιμότητα. Είναι φωνή διαμαρτυρίας, είναι φωνή καθήκοντος και είναι κραυγή αγωνίας και ελπίδας για μια άλλη, καλύτερη ζωή. Μια ζωή περισσότερο ανθρώπινη, πιο αλτρουιστική και περισσότερο συναινετική και εξωδογματική.