Μια χαμένη κυρία

Η Γουίλα (Σίλμπερτ) Κάθερ (1873-1947) γεννήθηκε στη Βιρτζίνια, έζησε στη Νεμπράσκα, αποφοίτησε από το εκεί Πανεπιστήμιο το 1895, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη διδασκαλία, και αργότερα, εγκαταλείποντας και τα δύο, αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή "April Twilights" το 1903, τη συλλογή διηγημάτων "The Troll Garden" το 1905, και στη συνέχεια αναμετρήθηκε με το μυθιστόρημα. Πρώτο της έργο, το "Alexandre's Bridge", η ιστορία ενός μηχανικού διχασμένου ανάμεσα στην αγάπη του για τη γυναίκα του και το νεανικό του έρωτα. Με το έργο της "Ο Pioneers!" (1913) ξαναγυρίζει στα λιβάδια της Νεμπράσκα, για να μιλήσει για τις ηρωικές μορφές των ανθρώπων των συνόρων, ενώ με το εξαιρετικό "My Antonia" (1918) αφηγείται τη ζωή ενός κοριτσιού από τη Βοημία και τη δύναμη του πιονιέρου που την στηρίζει μέσα στις δυσκολίες. Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετούνται και τα δύο μεταγενέστερα μυθιστορήματά της "One of Ours" (1922) και "A Lost Lady" (1923). Το ενδιαφέρον της για τον καθολικισμό εκδηλώνεται στο έργο της "Death Comes for the Archibishop" (1927) καθώς και στο "Shadows on the Rock" (1931), ένα μυθιστόρημα για το Κεμπέκ του 18ου αιώνα. Εκτός από την "My Mortal Enemy" (1926), σημαντικές είναι και οι νουβέλες της "Lucy Gayheart" (1935) και "Sapphira and the Slave Girl" (1940). Έγραψε ακόμα πολλά διηγήματα που συγκεντρώθηκαν στις συλλογές "Youth and the Bright Medusa", "Obscure Destinies", "The Old Beauty and Others". Η προσήλωση της Κάθερ στον αθώο και θαρραλέο κόσμο των πιονιέρων εκδηλώνεται, πολλές φορές, σαν μίσος προς τον σύγχρονο κόσμο. Εκπρόσωπος της αριστοκρατίας μέσα σε μια εξισωτική κοινωνία, συγγραφέας του αγροτικού κόσμου στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, συνήγορος του πνεύματος στην καρδιά του υλιστικού πολιτισμού, η Κάθερ αποτελεί μια ιδιαίτερη και άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση για τα αμερικανικά γράμματα.