Ο ναυτικός που αρνήθηκε τη θάλασσα

Ο Γιούκιο Μισίμα, συγγραφικό ψευδώνυμο του Κιμιτάκε Χιράοκα, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς παγκοσμίως, γεννήθηκε το 1925 στο Τόκιο. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και μεγάλωσε με αυστηρή πειθαρχία, φοιτώντας στο σχολείο Γκακουσιούιν (Κολέγιο των Πατρικίων), όπου ανακάλυψε την ευρωπαϊκή και κλασική ιαπωνική λογοτεχνία. Ιάπωνας μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης του κινηματογράφου, με τρεις υποψηφιότητες για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας και διάσημος για τον τρόπο θανάτου του με δημόσια τελετουργική αυτοκτονία. Ο Μισίμα θεωρείται από τους πλέον σημαντικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα στην Ιαπωνία και στον κόσμο. Το έργο του είναι ένα μείγμα σύγχρονης και παραδοσιακής αισθητικής, η οποία δεν γνωρίζει πολιτιστικά στεγανά και εστιάζει στη σεξουαλικότητα, στο θάνατο και στο πέρασμα από την παλιά σε μία σύγχρονη κοινωνία. Στη Δύση είναι πιο γνωστός για τα μυθιστορήματά του, όπως η τετραλογία του "Θάλασσα της γονιμότητας", "Οι εξομολογήσεις μιας μάσκας", "Η χρυσή παγόδα", "Δίψα για έρωτα", "Μετά το συμπόσιο", "Ο ήχος των κυμάτων", "Απαγορευμένα χρώματα", "Το σπίτι της Κυόκο" και πολλά άλλα, και λιγότερο για τα θεατρικά του έργα. Ο Γιούκιο Μισίμα έγραψε το έργο "Η Μαρκησία ντε Σαντ" το 1965, πέντε χρόνια πριν πεθάνει κάνοντας σέππουκου στο Τόκυο, στο αρχηγείο του Ιαπωνικού στρατού, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να ξεσηκώσει τους στρατιώτες σε επανάσταση ενάντια στο σύστημα διακυβέρνησης με σκοπό την αποκατάσταση της θέσης του αυτοκράτορα και την αναβίωση του πνεύματος των σαμουράι.