Τριάντα χρόνια πριν ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι το τραμ θα έμπαινε και πάλι δυναμικά στη ζωή των σύγχρονων πόλεων, παρά το ότι αρκετές πόλεις -της Ευρώπης κυρίως- διατηρούσαν, επέκτειναν και εκσυγχρόνιζαν τα τροχιοδρομικά τους δίκτυα. Στην Ελλάδα ιδιαίτερα, ελάχιστο ενδιαφέρον υπήρχε τόσο για την ιστορία του τραμ, όσο και για τις σύγχρονες δυνατότητές του και πάντως όχι περισσότερο από ότι για τα "λαντώ", τις "βικτώριες" ή τα "παμφεία", της προ του αυτοκινήτου εποχής.
Σήμερα όμως, μετά τη θεαματική επανεμφάνιση του τραμ σε όλες τις ηπείρους και μάλιστα μετά και την πρόσφατη επαναλειτουργία του στην Αθήνα, πολλοί είναι και στην Ελλάδα αυτοί που άρχισαν να ενδιαφέρονται να μάθουν την ιστορία αλλά και τις σύγχρονες δυνατότητες του τραμ. Παρά το γεγονός ότι το τραμ λειτουργούσε στη χώρα μας για 100 σχεδόν χρόνια, η βιβλιογραφία για τους ελληνικούς τροχιοδρόμους είναι δυστυχώς εξαιρετικά φτωχή. Δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο αφιερωμένο στην ιστορία των δικτύων, στα τεχνικά στοιχεία των τραμ και στη λειτουργία τους, ενώ το υπάρχον υλικό περιορίζεται σε ελάχιστες εκδόσεις με προσωπικές μαρτυρίες ή διάσπαρτα άρθρα σε ειδικά περιοδικά. Για το λόγο αυτό, ένα βιβλίο για τα τροχιοδρομικά δίκτυα που λειτούργησαν στην Ελλάδα, από το 1882 μέχρι το 1977, νομίζουμε ότι θα συμβάλλει στην έρευνα και στη διάσωση μιας πτυχής της ελληνικής ιστορίας, αυτής των τροχιοδρόμων, που σε γενικές γραμμές παραμένει άγνωστη.
Όταν λοιπόν το Μουσείο Φωτογραφίας "Χρήστος Καλεμκερής" του Δήμου Καλαμαριάς πήρε την πρωτοβουλία να εκδώσει ένα βιβλίο -λεύκωμα για τα τραμ της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Καλαμάτας, και ο πρόεδρος του Μουσείου κ. Χρήστος Καλεμκερής μάς πρότεινε να αναλάβουμε τη σχετική έρευνα και συγγραφή, ανταποκριθήκαμε θετικά. Πιστεύουμε ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα συμβάλουμε και εμείς τόσο στην έρευνα και τον εμπλουτισμό της ελληνικής βιβλιογραφίας σ' αυτόν τον τομέα όσο και στην ενημέρωση αυτών που ενδιαφέρονται να μάθουν για το παρελθόν και το παρόν του τροχιόδρομου στην Ελλάδα.
(από τον πρόλογο των συγγραφέων)
