Ποιήματα
[...] Ο κόσμος του Morike, όπως αποτυπώνεται στην ποίηση του, εκπέμπει πάντα ένα μήνυμα παραμυθίας, είναι κόσμος ποικιλίας, εκπλήξεων, αγάπης προς τον άνθρωπο, κόσμος εικόνων και σκέψεων. Παράλληλα ο ποιητής μας εκπλήσσει συχνά με τη χαρούμενη διάθεση, την ψυχραιμία, την αυτοκυριαρχία και την αταραξία του, γνωρίσματα που σφραγίζονται από εσωτερική ελευθερία. Η ίδια αυτή ελευθερία εξάλλου χαρακτηρίζει τη θεματολογία του, αφού η έμπνευση του ξεκινά από τον Όμηρο, τον Ανακρέοντα, τον Θεόκριτο ή τον Τίβουλλο και φθάνει μέχρι τα καθημερινά πρόσωπα του περιβάλλοντος του.
Ο Έντουαρντ Μέρικε γεννήθηκε το 1804 στο Λούντβιγκσμπουργκ της Βυρτεμβέργης. Σπούδασε θεολογία στο Τύμπιγκεν και έγινε ιερωμένος. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν το 1838, ενώ είχε ήδη εκδώσει μια νουβέλα. Η νουβέλα του "Ο Μότσαρτ στο δρόμο για την Πράγα" εκδόθηκε το 1855. Το 1852 του απονεμήθηκε τιμητικά ο τίτλος του διδάκτορα της φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν. Εγκαταστάθηκε στη Στουτγκάρδη ως καθηγητής της γερμανικής λογοτεχνίας, θέση που διατήρησε ως το 1866 που παραιτήθηκε. Στα κυριότερα έργα του, περιλαμβάνονται το "Ειδύλλιο από τη λίμνη Μπόντενζε" (1846) και το πεζογραφικό παραμύθι "Stuttgarter Huetzelmaennlein" (1853). Θεωρήθηκε, από την εποχή ακόμη που ζούσε, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της Γερμανίας. Είχε ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική και πολλά από τα ποιήματά του έγιναν τραγούδια από τον Βολφ και άλλους συνθέτες. Πέθανε το 1875 στη Στουτγκάρδη.
RELATED
Από την εμπειρία του στοχασμού
