Στα χέρια της μνήμης
Με συγκίνησε πάραυτα το βάθος και οι απροσδόκητες ροές της μνήμης στο τελευταίο αυτό βιβλίο της Εύας Ρούνεφελτ, ο τρόπος με τον οποίο η λυρική γραφή ανοίγει κλουβιά και απελευθερώνει τα πουλιά του βιωμένου χρόνου και της συσσωρευμένης συνείδησης, που αναιρεί τα όρια ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ήδη ο σουηδικός τίτλος φέρει αυτή την απελευθερωτική ρευστότητα. Μπορεί να αποδοθεί είτε ως "Κλουβί της μνήμης" (ή Το κλουβί με τις μνήμες ή Κλουβί με μνήμες) είτε ως "Στα χέρια της μνήμης" (και πιο πιστά: αυτή ή αυτός ή αυτό που φέρεται, που κομίζεται από τη μνήμη).