Όταν στα 1972 άρχιζε η Διάσκεψη Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη σαν ένα μέσο για τη διατήρηση της υφεσης, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από δύο δεκαετίες θα επισφράγιζε αμετάκλητα τον τερματισμό της διαίρεσης Ανατολής - Δύσης.
Όταν στα 1972 άρχιζε η Διάσκεψη Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη σαν ένα μέσο για τη διατήρηση της υφεσης, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από δύο δεκαετίες θα επισφράγιζε αμετάκλητα τον τερματισμό της διαίρεσης Ανατολής - Δύσης.
Η προσήλωση στο όραμα μιας ειρηνικής Ευρώπης των πράγματι φωτισμένων διπλωματών των τότε τριανταπέντε κρατών της ΔΑΣΕ ( Διάσκεψη Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη) και η ευόδωση των μαραθώνιων προσπαθειών των τριών ομάδων διαφορετικών τότε συμφερόντων, Δυτικών-Ανατολικών-Ουδέτερων και Αδέσμευτων, είναι ένας άθλος της σύγχρονης ανοιχτής διπλωματίας. Η ανάδειξη της ΔΑΣΕ σαν το μόνο Πανευρωπαϊκό Οργανισμό για την εμπέδωση της ασφάλειας και την εδραίωση της ειρήνης μετά τις αλλαγές στην Ευρώπη δεν αποτελεί μόνο αναγνώριση της συμβολής της στην υλοποίηση των κοσμοϊστορικών εξελίξεων, αλλά και επιβεβαιώση της σημασίας της για τη μελλοντική πορεία της Ευρώπης.
Με την αντικειμενικότητα που πρέπει να διακρίνει την αναδρομή μιας τόσο μακροχρόνιας και πολύπλοκης διαδικασίας, και έχοντας την τύχη να συμμετέχω από το 1986 στις δραστηριότητες της ΔΑΣΕ σαν αντιπρόσωπος της Κύπρου, επιχείρησα να κάνω μια κατατοπιστική καταγραφή της συμβολής της ΔΑΣΕ στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Διπλωμάτης καριέρας από το 1977, είναι σήμερα αντιπρόσωπος της Κύπρου στη ΔΑΣΕ με έδρα τη Βιέννη.
Η ενασχόλησή της με τη ΔΑΣΕ ανάγεται στο 1986, όταν ανέλαβε την εκπροσώπηση της Κύπρου στη Διάσκεψη Συνέχειας της Βιέννης μέχρι την ολοκλήρωση της το 1989.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο ανέλαβε την οργάνωση και διεύθυνση του Συντονισμού της ΔΑΣΕ και τις Συνόδους των Μόνιμων Οργάνων και Θεσμών της.
