Τα Σώματα Κειμένων, ως συστηματικές και με αυστηρούς όρους δομούμενες ηλεκτρονικές συλλογές κειμενικού υλικού, αποτελούν εδραιωμένη σήμερα μέθοδο για τη συγκέντρωση, τον χαρακτηρισμό και την ανάλυση γλωσσικών δεδομένων τόσο ως επιτελεσμάτων, όσο και ως συνόλων με συστημικά χαρακτηριστικά. Η ανάγκη για γενίκευση, μέσω της πρόσβασης σε ευχερώς διαθέσιμο εμπειρικό (κειμενικό) υλικό, αναπροσανατολίζει και επανοριοθετεί τη μεθοδολογία και την ερευνητική περί τη Μετάφραση στόχευση. Η κριτική παρουσίαση των υποκειμένων βασικών εννοιών και θεωρητικών προσεγγίσεων του πεδίου εστιάζει σταδιακά στην ανάγκη, μέσω του εξωτερικού κοινωνιογλωσσολογικού προσδιορισμού των πραγματώσεων λόγου, να επιχειρήσουμε μία προσεκτική λεξικογραμματική προσέγγιση του διαγλωσσικού και εν προκειμένω μεταφραστικού επικοινωνιακού φαινομένου. Στη μεταφραστική πράξη ένα από τα ζητούμενα είναι τελικώς αυτό που εδώ προσδιορίζεται ως κοινωνιολόγηση των πραγματώσεων λόγου, εν ολίγοις ο λειτουργικός προσδιορισμός των κειμένων που διαλαμβάνονται ως τεκμήρια αναφοράς στη μεταφραστική πράξη και έρευνα και εν συνεχεία ο προσδιορισμός των χαρακτηριστικών των κειμένων που μπορούν να τύχουν συστηματικής διερεύνησης μέσω των συλλογών κειμενικού υλικού. Στο βαθμό δε που τα χαρακτηριστικά αυτά αντανακλούν κανονικότητες στις πραγματώσεις λόγου, τόσο ενδο- όσο και δια-γλωσσικής υφής, εξετάζονται τα καλούμενα καθολικά της Μετάφρασης, σε αντιβολή με τους πιθανολογικούς νόμους και τις νόρμες του πεδίου των Περιγραφικών Μεταφραστικών Σπουδών. Η εργασία επιχειρεί τέλος μία ανατυπολόγηση της έννοιας του Σώματος Κειμένων, αποσκοπώντας τελικώς σε ένα νέο και περισσότερο συνθετικό μοντέλο κατηγοριοποίησης των γλωσσικών και διαγλωσσικών επιτελεσμάτων που μπορούν να αντιμετωπιστούν ως παραδείγματα εργασίας στο διδακτικό και παραγωγικό πλαίσιο της Μετάφρασης, αλλά και να αποτελέσουν μεταφρασιολογικώς διερευνητέα "γλωσσική ύλη".
