Το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο της Λεζάρ
Μιά πολύχυμη διδασκαλία ρέει αβρά, πηγαία, λυρικά και σοφά από τα πεζοτράγουδα της Λεζάρ. Παράθυρα ανοίγουν ολόγυρά μας, αύρες φυσούν, το φως λάμπει, άγιοι εμφανίζονται, το κακό φεύγει, όλα φαίνονται απλά, ωραία και τίμια, ξαναγινόμαστε παιδιά, παιδιά των αγρών, της προσευχής, της ελπίδας. Κι η ζωή στεριώνεται μέσα μας σα βεβαιότητα. Θα πήτε πως όλ' αυτά είναι "έξω από την εποχή μας", έξω από τον Σάρτρ που λογομαχεί με πάθος για την στρατευμένη και την αστράτευτη λογοτεχνία. Μπορεί να είναι.